De meneer voor wie ik de verlichting in het toilet repareerde, is slecht ter been. Dus die zie ik liever niet op een huishoudtrapje klimmen. Zijn kinderen wonen nogal ver weg en in zo'n donker kamertje zitten lijkt me ook niet prettig. Dus ik heb gehoor gegeven aan zijn vraag om hulp.
Ik maak ook onderscheid op basis van hun levensstijl. Ik help geen mensen wier manier van leven leidt tot vragen om hulp. Ik bedoel dus, dat ik geen alcoholisten, drugsgebruikers, full time snackers en ander ongezond gedrag (inclusief crimineel) ga helpen. Die moeten vooral zichzelf maar helpen.Er zijn ook hulpbehoevenden, die grote en/of volwassen kinderen hebben. Bij hen hangt het er vanaf wat mij gevraagd wordt. Ik ga geen speeltuin maken of een kinderkamer inrichten voor de kleinkinderen van iemand. Dat mogen de ouders van dat grut doen als tegenprestatie voor al die uren van oppassen door oma en/of opa. De ramen voor oma zemen vind ik geen probleem. Net als haar tuintje opruimen. Maar geen zaken, waarvan ik vind dat het aan de kids is. Tenzij zij, de kinderen van die oma dus, mij daarvoor een vergoeding geven. Maar dat heb ik nog niet meegemaakt.
Soms is dat selecteren lastig. Er zijn met name oma's, die niet hun zegje durven te doen tegen hun eigen kinderen. Maar dan houd ik toch maar mijn pootje stijf. Ik ben wel sociaal, maar niet gek.