Na zijn antwoord begint een leek (wat beroep betreft ook geen enkel raakvlak met het vakgebied dan wel de auto) te verkondigen dat het onzin is. Vervolgens ontspint zich een discussie, waarin de leek zich merkbaar opwindt, terwijl de monteur rustig zijn reacties blijft pareren met meer gedetailleerde informatie inclusief elektrische schema's van de wagen (!). Maar de leek blijft eigenwijs dwarsliggen. Totdat iemand anders reageert met : "Dat probleem heb ik ook met onze wagen gehad. Wat die monteur zegt klopt. Het is een kapotte zekering." Toen werd het stil. Haha!
Het hele gebeuren deed me denken aan een (jaloerse) medewerker, die stiekem(!) met de door mij opgestelde documentatie naar een bevriend vakgenoot was gestapt om hem mijn werk te laten beoordelen. De programmeur kwam de volgende dag quasi triomfantelijk tijdens de koffiepauze even luidruchtig vertellen, dat deze externe medewerker fouten had gemaakt in het ontwerp. Hij had zich al eerder negatief uitgelaten over mij. Tijdens een koffiepauze had hij mij gevraagd hoe het kan zijn, dat een bruine zo'n hoge functie had. Ik heb toen geantwoord dat ik 's avonds niet met een zak chips lui op de bank voor de tv lig mezelf vol te vreten, maar studeerde. De andere collega's barstten toen in lachen uit. Dat was blijkbaar tegen zijn zere dikke been.
Ik liet hem op een whiteboard schetsen hoe het dan wel moest. Hij haalde een stukje papier uit zijn zak (op school zal ie ook wel gespiekt hebben) en nam de schets over op het whiteboard. Toen hij daarmee klaar was, heb ik in een zeer korte sessie aangegeven waarom zijn schets niet deugde en die van mij wel. De collega's lachten fijntjes. Ik sloot mijn toelichting af met de woorden : "Jij moet nog veel leren voordat je ontwerper wordt."