Onlangs zag ik Rutte met een uitgestreken gezicht bij het MH17 monument staan. Zogenaamd met medeleven. Rutte heeft de slachtoffers en nabestaanden groot onrecht aangedaan. Wie het gezond verstand gebruikt (en dat zijn er helaas niet zoveel) gelooft niet, dat men binnen een paar dagen na de ramp weet wie het gedaan heeft. Zonder enig onderzoek. De ramp was een politiek kolfje naar de hand van de EU en Rutte c.s. om Rusland te grazen te nemen. Samen met zijn corrupte vriendjes doet hij de slachtoffers en nabestaanden groot onrecht aan.
Ook op lager niveau heb ik moeite met onrecht. Zoals de zorg voor met name ouderen en zieken. Daar is geen geld voor, beweert men. Aan de andere kant verdwijnen miljarden naar andere landen en vreemdelingen. Onverkoopbaar en vooral onrechtvaardig. Dat is net als wanneer ik tegen mijn kinderen gezegd zou hebben dat er geen geld is voor een doktersbezoek en ik een paar dagen later een nieuwe motorfiets koop.Dat gevoel van onrecht kreeg ik ook toen veroorzakers van ongevallen met dodelijke afloop een taakstrafje opgelegd kregen. Alsof de slachtoffers en hun nabestaanden er niet toe doen. Vooral het feit dat het gebruik van alcohol of drugs als verzachtende omstandigheden worden aangevoerd. In mijn beleving zou dat moeten leiden tot zwaardere straffen.
Onrecht is ook wanneer geld van hulporganisaties verdwijnen in zakken van directeuren en/of anderen. Onrecht is ook langs deuren bedelen om ernstige ziekten te kunnen bestrijden. Voedselbanken vallen bij mij ook onder onrecht.
Ik heb ook situatie meegemaakt, waarin men naar mij wees als de zondebok. Terwijl dat helemaal niet het geval was. Ik ben er zelfs een paar keer voor gestraft. Toch doet dat me minder, dan wanneer onrecht anderen overkomt. Gek hè? Misschien omdat ik en iemand daar boven de waarheid weten. Ik heb ook niet de moeite genomen mezelf te verdedigen. Soms deed ik een poging, maar ik stopte zodra er tegengesputterd werd. Ik ga geen zinloze discussies aan.