Aan alles komt een eind. We kwamen na het bezoek aan Arad vermoeid terug in Nadlac. We doken die zaterdagavond vrij snel na aankomst in ons bed. Dat kon met een gerust hart, want agrariërs gaan immers ook vroeg onder de wol. Zaterdag had het in Arad een paar keer geregend. ‘s Morgens regende het nog in Nadlac. De temperatuur was rond de 19 graden Celsius. Heerlijk, na die warme dagen. We begonnen de dag met het ontbijt. Een Roemeens ontbijt komt voor ons zeer zwaar over. Vooral de vleeswaren zijn erg vet. Maar er is ook tomaat, paprika en kaas. Men verbouwt en maakt hier veel zelf.
Het feit dat ik 's morgens slechts 2 boterhammen met kaas en/of tomaat of jam nam, vond men nogal verontrustend. Maar ja, wij zitten veelal op onze kont en zij zijn hard aan het werk.
Na het ontbijt zijn we onze camper reisklaar gaan maken. Intussen verzamelden onze gastheer en -vrouw allerlei etenswaren / presentjes om mee te nemen.
Het werd een emotioneel afscheid. Over en weer waren we blij met het bezoek. Natuurlijk werd ons op het hart gedrukt een keer terug te komen. We stapten in en reden langzaam de poort uit.
Dit keer reden we via de nieuwe A1 richting het Hongaarse Szeged aan de M5. Binnen een kwartier stonden we aan de Roemeense grens, waar de paspoorten werden gecontroleerd alsmede het kentekenbewijs. Dat laatste was vanwege de controle of voor de auto al dan niet een vignet gekocht was. Gezien de zeer chagrijnige houding van de douanebeambte adviseerde ik hem een andere baan te nemen. Dat deed ik overigens in gedachte, want we wilden onze reis voortzetten. Haha! Maar even serieus, met deze mensen en de politie valt hier niet te spotten. Daar kan men in Nederland nog veel van leren. In ons land reageren veel mensen na een overtreding alsof ze zelf politieagent zijn en de agent de overtreder. Nee, hier is nog volop respect voor het gezag.In Hongarije hebben we op 2 km van de snelweg eerst getankt. Ik meende ook een vignet te moeten kopen, omdat het ander verlopen zou zijn. Maar de pompbediende legde mij uit dat het nog geldig was. Hoewel beide landen hun eigen valuta hebben (leu en forint) accepteert men ook de euro. Geld is geld.
In eerste instantie was het weer bewolkt. Dat was erg aangenaam. Na Györ te zijn gepasseerd hebben we een camping opgezocht. Die vonden we zonder problemen. Na ruim 380 km, streken we tevreden neer in Kimle aan de rivier de Mosoni Duna.
De gastvrouw kwam erg sympathiek en wat verlegen over. Wat een lief mensje was dat. Ze was wat klein van stuk,maar had merkbaar een groot hart.