Aan de ketting

De ketting van de Hanway verdient ook wat aandacht. Afgezien van op tijd spannen, kan wat kettingvet ook geen kwaad. Er was een tijd dat ik kettingen van mijn bromfiets en motorfietsen uitkookte. Dat gebeurde in zo'n groot rond blik van Castrol op mamma's gasfornuis. Natuurlijk gebeurde dat wanneer ze niet thuis was. Neemt niet weg dat ze best een goede neus had, want ze rook het telkens weer. Maar gelukkig gebruikte ik dan geen pan van haar, dat vond ze al heel wat.
Met de komst van de O-ring ketting kwam het uitkoken tot een eind. De Hanway heeft nog zo'n ordinaire ketting, die dus wel uitgekookt kan worden. Maar ik heb tegenwoordig een spuitbus en een afgeknipte kwast.

Niet aangereden, gewoon aan 't slapen

Tijdens dat smeerklusje zag ik dat de achtervork nogal veel modder en vuil hapte. Het achterspatbord is te kort. Het vuil valt naar beneden op de achtervork. Daar ga ik nog wat tegen doen. Ik zag hogerop ook dat een afdekrubber van het remoliereservoir nu al scheurtjes vertoont. Dat rubber heeft weinig tot niets te lijden. Op dat punt is geen sprake van enige beweging. De Hanway Koreanen moeten maar eens in gesprek gaan met de mensen van Durex. Die gebruiken tenminste goed rubber.
Toen ik het remsysteem bekeek, kwam ook bij mij op om de huidige te vervangen door een stalen leiding. Toen ik zo bezig was, hoorde ik aan de overkant een motor starten. Die tweewieler staat daar voor de deur met een dik kettingslot door het achterwiel. De ketting ligt op de grond. Een positie die lekker gemakkelijk is voor iemand met een betonschaar. De enige effectieve manier van beveiligen is het eigendomsrecht af te schaffen.