 |
| Oranje |
Ik moet nog steeds wennen aan dat woord. Koninginnedag blijft voor mij nog steeds leuker klinken. Mijn eerste herinneringen van die dag gaan terug naar de vroege jaren 50. Toen liepen we met de hele school per klas naar het gemeentehuis aan de Hoofdstraat te Leiderdorp. Daar was de aubade. Oranje muts op en een vlaggetje in de handjes gepropt. Op naar de persoonsverheerlijking, die volgens de bijbel verboden was en enkel bij mensen achter het IJzeren Gordijn afgedwongen werd. We gingen in de middag ook naar filmpjes kijken. Nette kinderfilmpjes. Van o.a. Woody the Woodpecker, Micky Mouse en Popeye. Dat was bij de oude brandweergarage aan de Berkenkade. Daar was een pleintje, waar we op stoelen en bankjes konden zitten. Daar keken we opgewonden en vol verbazing ook poppenkast, met Jan Klaassen en Katrijn en de veldwachter. We kregen ook snoep en koek. Misschien ook limonade, maar dat weet ik niet meer. Dus kan het ook iets met alcohol geweest zijn, want aan mijn geheugen mankeerde toen nog echt niets. Maar goed, dat waren nog leuke, sobere Koninginnedagen met de burgemeester als middelpunt. Huh?
Er was toen geen vrijmarkt, want iedereen had spullen en geld tekort. Wel allerlei spelletjes. Ik herinner me ook nog dat het vaak mooi weer was. Op 30 april scheen de zon. Dat is ook veranderd.
Met de kids gingen we later ook de vrijmarkt op. Als verkopers. Dat was in Schoonhoven en later in Lelystad. Erg leuk en ze verdienden er een leuk centje mee. We gingen niet 's morgens vroeg onder een dekentje in de kou zitten wachten op publiek. Nee, we waren niet gek. In veel steden begint vanavond al het feest. Meestal met een vrijmarkt. Er zijn mensen die al een maand eerder met krijt een vak hebben gereserveerd. En dan zeggen ze iets over Duitsers en hun kuilen aan onze stranden.
