Het viel niet mee om na gedane arbeid te studeren. Ooit (1970) ben ik begonnen met een schriftelijke cursus computerprogrammeur bij het Forwardness Institute aan de Keizersgracht in Amsterdam. De opzet was dat ik de programmeertaal Cobol ging leren. Doordeweeks thuis leren en op de zaterdagen naar school. Ik had er nogal wat moeite mee. Ik had moeite om mezelf de discipline op te leggen om op tijd mijn huiswerk te doen. Er gebeurde zoveel om me heen en de tijd die na het werk overbleef was nogal krap. Vaak trok de Benelli harder dan de Cobol. Ik herinner me nog dat ik weken lang binaire rekensommen moest maken! Gelukkig bracht een trainee traject bij de BGC redding.
Vanwege die eerste studie-ervaring besloot ik later een HBO avondopleiding Informatica te gaan doen. Twee maal per week 's avonds naar school (van 18.30 - 22.30 uur) en huiswerk doen. Dat beviel veel beter. Ik vertrok op de maandag en de donderdag na werktijd via de thuisbasis naar Den Haag. Tegen 23.30 was ik dan weer thuis, om vervolgens de volgende dag weer vroeg op te staan. Tussendoor volgde ook nog cursussen die door mijn werkgever en/of opdrachtgever werden verstrekt om het werk te kunnen (blijven) doen. Want het werk ging ook door. Als ik er nu aan terugdenk, lijkt het me onvoorstelbaar; wat moest ik veel onthouden zeg!
Ik heb het al die tijd ( 3 jaar) volgehouden om naast mijn dagelijks werk te studeren en uiteindelijk het diploma te behalen. Een kwestie van doorzetten, zelfdiscipline en ambitie. Sindsdien kijk ik met respect naar mensen, die naast hun werk studeren en diploma's halen. Dat is geen kattenpis!