 |
|
Ligt er opeens een kaartje in de bus. Stiekem erin gegooid door een buurtbewoner met enkel zijn voornaam erop. Ik moest wel eerst uitzoeken wie dat was, want er wonen meer met dezelfde voornaam in de buurt. Blijkt het een kaartje te zijn van die ondankbare meneer, die mij in de zomer, na alle hulp, als blijk van dank een schop onder mijn kont gaf. Louter omdat zijn vriend hem iets had gezegd over wat ik gezegd zou hebben. Ja, ja, het lijkt oude wijven gedoe, maar ik heb het hier over ouwe mannengedoe. Maar goed. Ik heb er niets mee. Eerst een kunstje flikken dan blijvend een vervelende houding aannemen en nu een kaartje in de bus gooien. Zou ie soms weer dringend hulp nodig hebben? Al eerder had een van hen het idee om mij, nadat hij een mes in mijn rug gestoken had, te groeten. Alsof er helemaal niets gebeurd is. Sorry hoor, maar dat werkt bij mij niet zo. Ik vind dat er eerst even teruggekomen moet worden op het onfrisse gebeuren. Pas dan kan men mij benaderen met een groet of een kaartje met kerstwensen. Dat betekent overigens niet, dat alles daarna weer koek en ei zal zijn. Niet dat ik haatdragend ben, maar ik vermijd liever herhalingen. Ik heb natuurlijk ook mijn lesje geleerd. Ik was weliswaar vooraf gewaarschuwd, maar iedereen krijgt bij mij een kans. In geval van een hernieuwd contact zal dat beperkt blijven tot elkaar groeten. Voor de rest hou ik ze liever uit mijn buurt.
