 |
| Mei 1938, pa vertekt met Hr.Ms Java naar Ned. Indië |
Volgens het nieuws is een drietal oorlogsgraven verdwenen. Het gaat om oorlogsschepen die tijdens de roemruchte Slag in de Javazee (1942) vergaan zijn. Het gaat om de Hr.Ms. De Ruyter, Kortenaer en Java. Op laatst genoemde schepen heeft mijn vader aan het begin van de oorlog ook gevaren. Daarna vanuit Ceylon (Sri Lanka) enkel op onderzeeboten.
De wrakken schijnen zomaar verdwenen te zijn. Een wat vreemde toestand, want wie gaat er nou zo'n oud, kapot geschoten schip lichten? Of lagen ze in een vaarroute? Alleen van de Kortenaer is nog een deel over.
 |
| 1947, pa op Hr.Ms. O21 |
Tja, de Javazee. Wat een ellende. Die arme Doorman werd met ouwe deels ontmantelde meuk (voor de oorlog werd door linkse partijen nog even flink bezuinigd op onze krijgsmacht) op de modern uitgeruste Jap af gestuurd. Was ie een held of onverstandig? Doorman moest conform de regels eerst een bevel opvolgen. Nadien kon ie in beklag. Het bleek een soort zelfmoordactie, die als heldendaad werd opgenomen in onze geschiedenis. Dat "Ik val aan, volg mij", heeft Doorman ook nooit geroepen. Maar ach, het klinkt zo heldhaftig en deed het goed om de boel tijden die oorlog op te porren. Net als bij J.P. Coen wilde men met Doorman louter de goede kant overbelichten. Het was vice-admiraal Helfrich, die van achter zijn bureau ruim 2.000 man de dood in joeg. Tien van de veertien geallieerde schepen ( de meeste andere waren ook sterk verouderd of schroot) vergingen. De Jap leed nauwelijks enig verlies. Mijn pa klaagde een keer over het misbruiken van Nederlandse militairen en materieel door de VS en Engeland. Ze waren geregeld schijnoffers, net als bij het schaakspel.
Mijn pa heeft ook een keer op de zeebodem gelegen. Niet voor eeuwig. De onderzeeboot (Hr.Ms. O19) wilde niet opstijgen. Uiteindelijk lukte het weer
boven water te komen.
Ik ben benieuwd wat er met die wrakken is gebeurd. Ze vormden een historisch graf.
