Een bekende kreet. Eigen kinderen eerst, is er ook zo een. Toen we nog kinderen thuis hadden konden we het niet maken om hen de dupe te laten zijn van onze hulp aan derden. Zo werkt het niet, vonden en vinden wij nog steeds. Ik heb het niet over al die extra's, maar over de basisbehoeften zoals eten, drinken, kleden, school, sport enz.
"Dat is toch heel gewoon?". hoor ik mensen denken. Blijkbaar niet. Als ik die filosofie / werkwijze naar een hoger niveau til, dan is die totaal verdwenen. Zodoende bevinden zich 2,5 miljoen(!) Nederlanders zich onder de armoedegrens. Het zullen er eerder meer dan minder zijn. Er is miljarden euro's beschikbaar voor 'vreemden' en oorlogvoering, maar niet om 2,5 miljoen landgenoten aan een wat aangenamer leven te helpen. Wie van mening is, dat deze landgenoten eerst geholpen moeten worden is tegenwoordig geen socialist maar een nationalist. Dat laatste woord heeft een negatieve lading gekregen. Er wordt zelfs verband gelegd naar racisme. En dat alles omdat iemand van mening is, dat de sociaal zwaksten in dit land eerst geholpen moeten worden. Wat een land.