Electroprutser

Hup daar kwam Willem met de waterpomptang, schroevendraaier en spanningszoeker. Vanmorgen heb ik conform beloofd een lamp opgehangen in een halletje. Die twee zielig ogende draadjes aan het plafond zijn nu niet meer zichtbaar. Gisteren was het op de kop af tien jaar geleden, dat de bewoonster beloofd werd, dat in het halletje ook een lamp opgehangen zou worden. Dat was toen ze het huisje betrok. Na een jaar herinnerde ze haar familielid aan de belofte. Ze moest geduld hebben. Na weer een jaar kreeg ze te horen dat ze niet zo moest zeuren. Sindsdien heeft ze wijselijk haar mond gehouden over haar probleem met de donkere entree.
Onlangs viel Sonja de twee wit gekalkte draadjes op. Normaal kijk je niet naar boven als je een woning binnenstapt, maar dit keer was het donker en drukte ze op de lichtschakelaar. Het bleef donker.  Logisch, want twee draadjes geven geen licht. Mevrouw wilde graag alsnog een lampje hebben, dus hebben wij die voor haar gekocht. Het moest een plafonnière worden en geen verhuislamp.

Toen ik het afdekplaatje had losgeschroefd, keek ik even verbaasd op. Ik zag geen zwarte schakeldraad! Wel twee blauwe draden onder witte kalk. Huh? Ik heb de wandschakelaar gedemonteerd. Vervolgens even aan de draden in de plafonddoos getrokken en zag toen dat in de enkelpolige wandschakelaar een blauwe(!) en een bruine draad gemonteerd waren. Ik verwachte daar een bruine te vinden en een zwarte, die naar boven de lamp zou gaan. De blauwe had dus een zwarte moeten zijn! Wat een prutser! Was het soms vrijdagmiddag, was de monteur kleurenblind of was het zwarte draad op? Ik heb dat blauwe schakeldraad maar gewoon laten zitten. Ik heb er geen zwart draad doorheen getrokken. Het is een huurwoning en ik ben niet gek. Nee, ik heb enkel het laatste stukje door zwart vervangen. Meer krijgen ze niet van me.
Nadat ik licht in deze duisternis had laten schijnen, heb ik de lamp gemonteerd. Voordat ik de boel definitief in elkaar schroefde, heb ik even een test gedaan. Eerst weigerde de verlichting. Maar toen bleek dat ik de lamp een slagje verder moest aandraaien. Een zee van licht vulde de kleine ruimte. De lamp doet het! Ach, ze was zo blij met haar lampje in het halletje. Ze gaat vanavond vast op een stoel in het halletje zitten.