Geholpen?, hoebedoelu?

Ingezonden n.a.v. Last van een kater.

Citaat: … meneer is ‘geholpen’… zo. 16 okt. j.l.

Sorry Willem, iedereen noemt het zo, maar ik vind het wel zó'n superstom-gladverkeerd woord hé?! Zeker bedacht door iemand die dacht dat de kater last had van zijn natuurlijke voortplantingsdrang? Nou, ... heb je dan wel eens gehoord dat een man daar last van had? en zich daarom ook maar even liet 'helpen'? Leuk voor een gesprek op een verjaardagsfeestje; ,,…Ja hoor, ik ben onlangs 'geholpen' want ik had zo'n enorme last he ...?". ,,...En de zorgverzekeraar heeft daarna ook goed 'geholpen' want het kostte mij geen cent…". Onze kater werd twéé keer 'geholpen'. De 2e keer om het arme beestje uit zijn lijden te verlossen omdat hij na 16 jaar ernstig ziek werd en heel veel pijn leed. Ik zie hem nog zo liggen op de behandeltafel van de dierenarts terwijl hij mij angstig aankeek met zijn ene, grote, angstige oog (aan het andere was hij al geruime tijd blind) met een blik van; ,,..Help mij dan...!".  Ik wilde hem niet 'even afleveren', bij de deur van de behandelkamer maar waardig afscheid nemen. De arts legde steeds precies uit wat hij ging doen en verzekerde mij dat onze 'huisvriend' er niets van zou voelen en dat heeft mij toen ook een heel klein beetje 'geholpen' bij het verwerken van het verdriet. Het was maar een beest? Jawel, ... maar wel één waar ik erg veel om gaf.

....ziende blind....

Onlangs liep ik met een kleinzoon in de stad over een ‘ribbeltjespad’ en hij vroeg mij waarvoor dat was gemaakt. Ik stelde hem een wedervraag: ,,…Heb je wel eens een blind iemand over straat zien lopen en weet je hoe zo iemand precies weet waar hij/zij kan/moet lopen…?’. Hij begon uit zichzelf met een verhaal over een rood/wit stokje dat heen en weer over de stoep sleept en toen wist hij meteen waarvoor die ribbeltjes waren. Zijn conclusie: ,,…dat vind ik heel slim bedacht en daar zijn die mensen wél heel goed mee geholpen. ,,…Maar zo’n hulphond is toch nog beter want die kan allerlei dingen zien, ook als ergens geen ribbeltjes zijn…”? Het jonge brein had het goed gesnapt. Onwillekeurig gleden mijn gedachten even terug naar een gebeurtenis uit het verleden, vanwege een probleem waar een andere groep mensen op straat mee werd (maar nu nóg wordt) geconfronteerd. Het probleem waar rolstoelrijders letterlijk nog wel eens tegenaan ‘liepen/lopen’: obstakels en moeilijk bereikbare winkels.
Met een aantal vrijwilligers, eenzelfde aantal ‘rolstoelers’, een plattegrond van onze woonplaats en een potlood gingen we op stap; op zoek naar onmogelijk bereikbare plaatsen voor mensen met een rolstoel. Op de plattegrond kwamen vooral in het centrum, bij de winkels, en openbare gebouwen, heel wat kruisjes en aantekeningen te staan. Nadat het allemaal keurig was uitgewerkt werd het pakketje bij de Gemeente op een bordje gelegd. Onze actie werd een succes want de problemen werden vrij snel vér-holpen en daarmee werden heel veel mensen gé-holpen.


Fan-tilator