Een Blauwe Jongen

Mijn vader had er een hekel aan. Blauwe jongen werden de Indo's bij de Marine en misschien wel binnen de hele militaire organisatie genoemd. Mijn pa had problemen met die term, omdat hij vaak op denigrerende toon werd geuit. Blauwe jongens telden niet echt mee. Vergelijk de situatie met die van de zwarte Amerikanen. Die waren wel goed voor de sport, de muziek en het leger om vooral het land te promoten, maar als mens telden / tellen ze niet mee.
Toen mijn pa als bemanningslid van de O19 gered werd door de Amerikanen (USS Cod, SS224), was hij blij Blue genoemd te worden. Voor veel Amerikanen was/is Blue gewoon een naam. Dus de denigrerende toonzetting ontbrak. De term Blauwe hap hield een rijsttafel in. Die term werd / wordt ook op een heel andere toon geuit. Op een bijna feestelijke toon.
Gisteren werd het einde van de oorlog in Azië herdacht. De term Blauwe jongen bestaat nog steeds en wordt nog steeds met dezelfde racistische lading gehanteerd door een handjevol mensen.
Zal die term pas na het overlijden van de laatste echte Indo verdwijnen? Misschien de term wel, maar het racisme helaas niet.