Na al dat bouwen en verbouwen had ik wat houtrestanten over. Het waren korte stukjes van tuinhout. Tja, wat moet je ermee? Ze zijn betaald en dan is het zonde om dat spul weg te gooien. Ik heb al eerder een paar nestkasten gemaakt van restanten. Rondkijkend in ons tuintje, viel mijn oog op twee houten rekken. De een was tegen de muur van het fietsenschuurtje bevestigd. De ander had ik ooit haaks op de muur gezet om wat spullen uit het zicht te houden. "Een beetje dom", zei Maxima. Dat gaat natuurlijk niet met een open hekwerkje. De beide rekjes hebben we vroeger gebruikt om de keuken van de huiskamer te scheiden. Op die manier hielden we bij afwezigheid de honden in de keuken. Er zaten wieltjes onder een van de rekjes. De ander was gemonteerd in het midden onder de eettafel, die op de scheiding tussen keuken en woonkamer stond. Dat ene deel rolden we als een deur van onder de eettafel vandaan tegen de tegenoverliggende muur met het commando : Oppassen! Nu doen ze dienst in de tuin.
Ik besloot de beide open rekken met de plankjes dicht te maken. Dus kwam er weer flink wat passen en meten, zagen en boren en schroeven aan te pas.Maar uiteindelijk is het, ondanks de zeer warme zon, gelukt. Eerlijk gezegd kan ik niet zo goed tegen dat warme weer. Veel mensen kijken mij verbaasd aan, als ik zoiets zeg. Die denken dat ik zo bruin geboren ben. Maar ik kon doorgaan voor een broertje van Sneeuwwitje. Ik ben er tevreden over. Over die plankjes bedoel ik. Het rek is nu opgevuld met de restanten. Het staat weer wat anders en.... de plankjes zijn zinvol gebruikt.
Ik had net alles keurig weer opgeruimd, toen de eerste regendruppels naar beneden vielen. Mooi op tijd klaar dus.