Toen ik post en folders bezorgde, trainde ik mijn geheugen. Aan de hand van de adressen probeerde ik me de specifieke kenmerken van de woning te herinneren. Zoals een blauwe voordeur, een lelijke (wat heet) tuin, een blaffende hond, een naam enzovoort. Dat heeft behoorlijk geholpen. Mijn grijze massa begon langzaam weer op gang te komen. Dat soort memory-spelletjes doe ik nog steeds, maar ik heb de indruk dat het herstel van mijn geheugen een status quo bereikt heeft. Eigenlijk leef ik nu net als Fenna voornamelijk in het heden en zijn er veel leuke oude herinneringen.
Om toch mijn grijze massa gaande te houden, doe ik soms mee met een quiz op de tv. Ik doe ook aan puzzelen. Oké, eigenlijk is mijn hele leven sindsdien een puzzel, maar op papier doe ik aan gewone kruiswoordpuzzels en aan cryptogrammen. Vooral de laatste vind ik erg leuk om te doen. Soms pijnigen ze mijn hersens dusdanig, dat ik zo'n puzzel maar even opzij schuif. Hersengymnastiek moet wel leuk blijven.