Nadat ik mijn project bij de bierbrouwerij beƫindigd had, stapte ik in 1998 over naar Syntegra in Zoetermeer. Een grove fout naar later zou blijken. Gedurende de laatste maanden bij de brouwerij, werd ik geregeld gebeld door iemand van Syntegra. Het bedrijf was druk bezig nieuwe medewerkers te werven. Op grond van mijn CV bood men mij 500 gulden/maand meer, ongeacht mijn huidige salaris. Dat was voor mij de reden om de Syntegra boot af te houden. Ik vond andere arbeidsvoorwaarden belangrijker.
Maar het bedrijf gaf niet op. Toen men mij aanbood dat ik zelf een functie zou mogen kiezen, ging ik een vervolggesprek aan. In dat gesprek heb ik aangegeven een zijstap te willen maken. Geen projectmanagement en/of adviestrajecten meer, maar meer met mensen bezig zijn.
Mij werd toen gezegd, dat ik People manager kon worden. Ik zou verantwoordelijk zijn voor zo'n 55 tot 60 medewerkers met een hogere functie. Dat laatste hield in systeemontwerpers, informatieanalisten, projectleiders en projectmanagers. Dat kwam mooi uit, omdat ik die functies ook doorlopen heb.
Na mijn entree viel het mij op, dat veel gedane toezeggingen niet waargemaakt werden. Veel nieuwkomers voelden zich belazerd door Syntegra en wilden weer weg. Er was veel onrust. De taak van de people-managers was om hen voor het bedrijf te behouden. Daar slaagde ik nogal behoorlijk goed in. Het verloop binnen mijn groep liep terug tot nog geen 3%. Ik onderhandelde erg creatief met de beperkte mogelijkheden die ik had.
Zelf had ik ook last van het niet nakomen van gedane beloftes. Mijn arbeidsovereenkomst was verre van correct c.q. volledig. Ik heb die weliswaar ondertekend, maar met vermelding van de correcties en de ontbrekende zaken. Ik heb de kwestie een paar keer aangekaart, waarvan een keer schriftelijk. Tot onze verrassing kregen we ook een nieuwe directeur, die geen boodschap had aan onze klachten. Inmiddels was ik erachter gekomen, dat Syntegra ooit Rijnhave was. Bij dat techneuten-bolwerk had ik nooit willen werken. Weleens een manager gehad met een technische achtergrond? Brrr!
In december van dat jaar werd ik ziek. Gelukkig hoefde ik niet geopereerd te worden. Toen ik weer op therapeutische basis mocht beginnen met werken, werd ik opgewacht door de directeur en.... een bedrijfsadvocaat! Mijn nieuwe directeur beweerde dat ik ontslag had genomen. Ik mocht niet meer komen werken. Eerder vroeg een collega mij in de lift waarom ik ontslag had genomen. Ik had toen gezegd, dat ik enkel ziek was. De nieuwe directeur had eerder geregeld gezegd, dat hij liever mensen met een HRM achtergrond als people-manager had. Al eerder waren twee collega's van mij weggestuurd. Het was op de zaak een zeer onrustige periode. Vanaf dat moment zat ik thuis met doorbetaling van mijn salaris en een lease auto voor de deur. Tussentijds werd ik een paar keer telefonisch gemaand toch maar ontslag te nemen. Het heeft ruim een halfjaar geduurd, voordat mijn advocaat en ik te horen kregen, dat ik nooit mijn ontslag ingediend had. Al met al duurde het tot 2002 voordat mijn echte ontslag op fatsoenlijke wijze was geregeld.