Ze is oververmoeid. De kleinkinderen bleven een nachtje logeren, dus was er geen tijd om even in haar mand een tukkie te doen. De hele dag in de weer om volop aandacht te krijgen en... om de boel in de gaten te houden.
Toen de kids vanmiddag weer retour ouders gingen, heb ik Fenna weer achter haar bal aan laten rennen. Maar dit keer was het van korte duur. Madame moest nodig een plas doen. Ze ging keurig door haar achterpoten, liet de tennisbal uit haar bek vallen en deed met een gelukzalige kop een plas. Ze had niet in de gaten, dat de bal zachtjes tussen haar voorpoten richting haar staart rolde. Ik dus wel.
Toen ze klaar was kwam ze enthousiast overeind en wilde de bal pakken. Maar die lag niet meer op dezelfde plek. Ze vond hem snel, maar deinsde verschrikt terug toen ze hem wilde oppakken. "Bah, wat een lucht!", zal ze ongetwijfeld gedacht hebben. Maar ja, de bal trok harder dus pakte ze hem heel voorzichtig aan een stukje van de gerafelde buitenkant. Met dat dunne draadje tussen haar tanden kwam ze met een bungelende bal weer naar mij toe. The show must go on!
Ik heb de bal eerst maar in een plas water heen en weer gerold en aan het gras afgeveegd. Dat bleek voldoende voor Fenna. Na weer een gooi, kwam ze trots als gewoonlijk met haar bal aankakken. Ik heb nog een keer of drie gegooid, toen was de energie op.Weer thuis dook ze na eerst wat gelebber uit haar drinkbak direct weer in haar mand. En snurken dat ze deed!