Ander blogs en websites

zaterdag 16 april 2016

Beledigen

Volgens onze wet mag ik geen bevriend staatshoofd beledigen. Ik herinner me nog dat men hier tegen de oorlog in Vietnam demonstreerde met de slogan : "Johnson, moordenaar!" Er verschenen ook kreten als 'Johnson oorlogsmisdadiger' en 'Johnson moordpresident'. President Lyndon B. Johnson beweerde dat de Noord Vietnamezen voor de tweede keer een Amerikaans oorlogsschip hadden aangevallen. Dat bleek later een ordinaire leugen te zijn geweest om troepen naar Zuid Vietnam te sturen. Johnson joeg bijna 60.000 Amerikanen de dood in, terwijl ruim 2,5 miljoen Vietnamezen het leven verloren. Toch concludeerde het Internationaal Tribunaal, dat Johnson geen 'moordenaar' was. Iets waar Joran van der Sloot stinkend jaloers op is met zijn twee moorden.
Maar zelfs een bevriende president, zoals de oorlogszuchtige moordenaar Johnson, mocht men volgens onze wet niet beledigen. En dus werd de slogan : "Johnson, molenaar!" Toen Johnson verdween, mocht men hem het dus weer wel blijven uitmaken voor moordenaar. Zo werkt dat.
De vraag is natuurlijk, wat verstaat men onder 'een bevriend staatshoofd'? Zelf beschouw ik Erdogan niet als een bevriend iemand, gezien zijn optreden. Maar hem beledigen, wat dat ook moge inhouden, doe ik niet. Dat is nergens voor nodig. En dat geldt wat mij betreft niet alleen voor bevriende staatshoofden. Immers, iedereen is in ons land voor de wet gelijk. Eh.... oké alleen zijn leden van het Koninklijk Huis veel meer gelijk dan de rest.
Gek hè? Gelijk is toch gewoon gelijk? Er is toch geen vergrotende trap van dat woord? Of is het net als met het woord enig? Er zijn veel mensen die nog eniger schijnen zijn dan de rest. Die hebben het vaak over 'enigst' : "Ik ben enigst kind"
Afgezien van die wet over beledigen van een bevriend staatshoofd, mag ik eigenlijk op grond van het gelijkheidsbeginsel niemand (ik bedoel inwoners die onder dat beginsel vallen, landgenoten dus) beledigen.
"Een bevriend staatshoofd" vind ik een vaag begrip. Ergo(dan), een goede kennis is nog geen vriend. Er zijn staatshoofden die het niet zo nauw nemen met de democratie, mensenrechten, corrupt zijn en bloed aan hun handen hebben. En toch zijn het volgens onze regering bevriende staatshoofden. Maar wellicht vanwege het verschijnsel soort zoekt soort. Of gewoon omdat het weer om geld gaat. Tot slot komt het mij vreemd over dat mevrouw Merkel groenlicht geeft voor het vervolgen van de komiek. Tenzij de rechtspraak in Duitsland anders (via Merkel in dit geval) geregeld is. Ze begint trekjes van Erdogan over te nemen. Maar ja, wie met pek omgaat........