Erdogan : krampachtige aanpak

Het lijkt me algemeen bekend dat des te harder men iemand vastgrijpt, des te groter de kans dat ie door de vingers glipt. Wat dat betreft zijn relaties als los zand. In Turkije probeert Erdogan op exact dezelfde manier zichzelf overeind te houden. Criticasters en politieke tegenstanders van meneer Erdogan worden zonder pardon opgeruimd. Afgaande op de berichten van Amnesty International, weet ik niet of je in een Turkse gevangenis beter af bent dan dat je op straat wordt doodgeschoten door aanhangers van Erdogan.

Ik heb een keer een Turkse collega gekend. Hij was net projectleider geworden. De Turk dacht ook met keiharde hand te moeten regeren over zijn jonge medewerkers (een groepje leerling-programmeurs). Ik was toen Peoplemanager en dat groepje viel ook onder mijn supervisie. Ik moest niet alleen voor hun loopbaanontwikkeling zorgen maar ook voor hun welzijn. Wat dat laatste betrof was het volgens hen werken in een Turkse hel. Ze werden constant verbaal mishandeld en gedreigd met ontslag. Een van hen zei tegen mij, dat hij zat te wachten op de eerste fysieke aanval van de projectleider.
Ik heb met die PL gesproken vanwege de manier waarop hij de formulieren voor beoordelingsgesprekken had ingevuld. Ik schrok van het taalgebruik. Toen ben ik ook over de klachten van zijn projectmedewerkers begonnen. Eerst zei hij zich niet in die verhalen te herkennen. Maar na zo'n 10 minuten praten ging hij overstag. Hij gaf toe vaak grove taal gebruikt te hebben.
Hij bleek vader te zijn van een jongetje van 3 jaar. Hij gaf toe dat ie dat ventje ook zo benaderde. Tijdens het daaropvolgend vader op vader gesprek begon hij zelfs te huilen. Hij vertelde mij over zijn eigen nare jeugd en de fysieke en geestelijke mishandelingen, die hij had moeten ondergaan. Die waren te wijten aan zijn vader. Hoewel hij daar erg onder geleden had, zette hij toch diezelfde opvoedkundige werkwijze voort. Zowel thuis als op werk.
We hebben elkaar vaker gesproken en de werksfeer ging met sprongen vooruit. Helaas was het voor twee medewerkers te erg geweest; zij vertrokken.
Jammer dat de EU louter met zakken geld achter Erdogan aanholt en dat Turkije nog steeds lid mag blijven van de NAVO. Ik vind de houding van de EU en de VS verwerpelijk, omdat ze nog steeds met geen woord rept over de Turkse bombardementen op Koerdische kampen, waar zich ook vrouwen en kinderen bevinden.
Het ware beter als zou de EU met Erdogan in gesprek gaan over vrijheid van meningsuiting en mensenrechten. Turkije hoeft wat mij betreft geen democratie, maar wel uit de NAVO gezet te worden. Dat laatste vooral vanwege het eigengereid militair optreden, dat een gevaar inhoudt voor de wereldvrede. Het Turkije van Erdogan vormt m.i. op dit moment  een veel groter gevaar dan Rusland. Erdogan vertegenwoordigt de meerderheid van de Turkse stemgerechtigden. Dus is wat mij betreft het Turkse volk net zo als Erdogan. Om die reden zal je mij nooit in Turkije tegenkomen. Zelfs gratis niet. Ik hou van mijn vrijheden.