Het is een wat vreemde gewaarwording : schone kleren aantrekken en dan gaan klussen. Veel moeders / partners begrijpen daar helemaal niets van. En toch is het een eenvoudig verhaal. Het begon toen ik nog klein was. Als je zoals ik als kind al altijd bezig bent, niet kunt stilzitten, dan maakt het ook niet uit wat voor kleding ik aanheb. Opeens wil ik iets gaan doen. Denken aan omkleden is dan heel ver weg. Vaak begin ik met iets simpels, waarvan ik niet vies word. Dan staat me nog bij, dat ik nette kleren aanheb. Maar voordat ik het weet, ben ik opeens met grotere en vaak smerig makende klussen bezig. Zo geconcentreerd ben ik dan bezig.
Laatst controleerde ik de km-stand van de motorfiets. Van het een kwam het ander. Ik keek nog wat andere dingen na (zo gaat het dus) en opeens was ik met een vies, vet, zwarte ding bezig. Nee dirty mind, niet dat! De ketting dus. Het rare is telkens weer, dat ik opeens zwarte vlekken op mijn kleding heb. Ik durf haast te zweren dat ze van die poetsdoeken zo hupsakee op mijn kleding terechtkomen. Het kan toch niet anders? Ik bedoel, ik veeg niet opzettelijk van vieze vette vingers aan mijn broek en/of shirt af. Zoiets doet een normaal mens toch zeker niet? En toch klinkt het later : "Jeetje, wat heb jij nou weer gedaan?!" Eh, nou ja, ik heb alleen de ketting gedaan. Niet mijn kleding. Echt niet!
Kijk, het is wat anders wanneer ik eerst schone, nette kleren zou aantrekken met het vooropgezet doel daarna te gaan klussen. Zoiets doe ik ook niet. Vrouwen wel.Sommige presentatrices van klusprogramma's kleden zich eerst heel netjes. Er zijn erbij die zelfs in een bontjas(!) staan te zagen, lijmen en schilderen. Misschien denken vrouwen daarom, dat mannen zich eerst netjes kleden alvorens te gaan klussen. Maar zo bont maken mannen het echt niet. Kleding vinden we gewoon minder belangrijk, dan klussen.