Vanwege de uitspraak van het Hof is een tweetal criminelen in ons kikkerlandje na het vermoorden en beroven van drie mensen veroordeeld tot slechts 30 jaar gevangenisstraf. Zo'n straft mondt vaak uit in ongeveer de helft, bij goed gedrag. Met enig acteertalent is zo'n crimineel dus snel verzekerd van invrijheidstelling. De rechter vond dat zijn vonnis moest aansluiten op de uitspraak van het Hof. Het Hof stelt echter, dat levenslang wel toegestaan is, maar dat periodiek bekeken moet worden of de straf ingekort kan worden. Dus had deze rechter gewoon levenslang kunnen geven. Maar ach, het is het Nederland van de softies.
Het Europees Hof heeft geen richtlijnen voor de slachtoffers. Hadden die arme mensen dan voor hun brute dood geen recht op enig perspectief? De nabestaanden hebben nog wel enig perspectief : slachtofferhulp, therapieën voor psychische problemen en dagelijks leed, veel leed. En dat levenslang, zonder enig perspectief. Afgezien van doodgaan van verdriet. Om dat levenslang te bekorten heeft het Europees Hof nog geen oplossing gevonden. Erger, het heeft het leed van de slachtoffers en nabestaanden niet eens meegenomen in haar afweging.