Psychische problemen?

Misschien heb ik het mis. Laten we dat maar hopen. Ik krijg namelijk de indruk, dat er een toename is van kinderen met psychische problemen. Of neemt alleen het aantal diagnoses toe?
Ik denk dan met name aan autisme en ADHD. Al zet ik vooral bij die laatste flink wat vraagtekens. Waarom? De kinderen waarvan ik weet dat ze naar zeggen ADHD hebben komen stuk voor stuk uit gezinnen, waar het behoorlijk chaotisch en/of hectisch aan toe gaat. Wat mij in die gezinnen direct opviel, was het gedrag van de ouders. Of beter wangedrag. Bij geen van hen trof ik enige structuur, rust en/of consequent gedrag aan. Er werd ook veel geschreeuwd en fysiek gereageerd (slaan dus). Met gevolg dat ik dan denk : "Begin eerst zelf maar normaal te doen, dan volgt de rest vanzelf." Een automatische en wellicht verkeerde gedachte van mij.
Volgens mij zijn er net als bij honden ook kinderen die barsten van de energie. Maar in plaats van hen naar een sportvereniging te sturen of hen zelf actief bezig te houden, laat men die uitbarstingen van energie thuis plaatsvinden. Hangend op de bank achter de tv of een tablet. En als dat gebeurt, dan ontploffen die ouders zelf ook. Een en al onrust, waar voorkomen beter zou moeten zijn dan genezen.

Wat het autisme betreft vraag ik me af waar dat vandaan komt. Oké, het is aangeboren. De hersenen gaan anders met de informatie en/of omgevingsprikkels om dan bij een 'gewoon' mens.  Zelfs geuren schijnen anders verwerkt te worden. Ik moet er niet aan denken, dat mijn nasi goreng naar aardappels met spruitjes ruikt. Nogmaals, ik ben geen deskundige, maar beschik wel over een dosis gezond verstand. Al zeg ik het zelf.
Waarom groeit het aantal kinderen dat autisme of verschijnselen daarvan heeft? Heeft het echt niets van doen met maatschappelijke veranderingen? Wat mij opvalt is dat in de omgang met autisme en ADHD ik bepaalde woorden nogal vaak de revue zie passeren : rust, structuur, aangepast tempo, stabiele omgeving, focussen enz. En als ik die items vergelijk met de manier waarop bijvoorbeeld een tv programma als 'De wereld draait dol door' wordt gepresenteerd, dan blijf ik me als niet-deskundige afvragen in hoeverre maatschappelijke ontwikkelingen toch misschien invloed hebben op aangeboren afwijkingen.
Zelf kijk ik nauwelijks naar dat soort tv programma's, waar alles onder tijdsdruk plaatsvindt en presteren centraal staat. Verhalen worden onderbroken en afgebroken, men springt van de hak op de tak wat onderwerpen betreft en alles draait in een moordend hoog tempo, waarin woorden complete watervallen vormen. Probeer dat alles maar eens bij te houden zonder zelf dol door te draaien. Ik vind het tv programma een afspiegeling van onze huidige maatschappij. Alsof men een emmer water over mij heen gooit met de opdracht, dat ik de druppels moet tellen.
Gelukkig bestaat er nog zoiets als een afstandbediening met de knop Off. Helaas bestaat zo'n knop in het dagelijks leven niet meer. "Go with the flow!", roept men. Maar het maakt weinig uit of je daar nu wel of geen gevolg aangeeft. Je raakt hoe dan ook een keer gestrest of krijgt last van depressies, angst- en/of aandachtsstoornissen.