Japans chroom

Toyo Carina voor de deur

Vooral in de jaren 70 (vorige eeuw) kwamen veel auto's op de weg, die in het land van de rijzende zon geproduceerd werden. Japanse auto's dus. De naam Mitsubishi was vooral voor Indische mensen hetzelfde als die van Krupp voor de Nederlanders vanwege het oorlogsverleden.
De Japanse auto's reden overigens prima en waren standaard voorzien van allerlei accessoires. Zaken waarvoor men bij een Europese auto flink moest bijbetalen. De Japanse auto's kenden vaak een malheur : het chroom. Het chroom was van zeer belabberde kwaliteit. Er ontstonden vrij snel roestpikkels en het spul begon al in de showroom te bladderen (mijn pa kocht in die periode zijn Toyota Carina á fl. 9.995,= in Rijnsburg). Heel wat bumpers werden daarom geschuurd en na het aanbrengen van een hecht-primer overgespoten. Maar gelukkig deden de Jappen toen nog aan kwaliteitsverbetering en kwam er echt chroom.
Toch kom ik nog steeds dat Japanse chroom van de jaren 70 tegen. Zoals op het badkamerrekje van ons. Dat redelijk splinternieuwe ding begon al snel roest te vertonen. De stang, die tussen de vloer en het plafond geklemd wordt, is van rvs.  Die zag er nog mooi uit. De mandjes zijn van metaal en verchroomd. Op z'n Japans uit de jaren 70. Het zijn die mandjes die vrij snel roestvlekken gingen vertonen. Stom, want men weet toch dat het spul in een natte ruimte gebruikt zou worden? Grrr!
Ik heb de boel maar gedemonteerd, de mandjes licht geschuurd met staalwol en vervolgens met anti roest verf behandeld. De verf is grijs van kleur, dus die valt niet zo op. Ik heb het rek daarna weer keurig in de hoek gezet. Voorlopig kan ie er weer tegen.