Rot op! -4-

Ingezonden n.a.v. Veel geschreeuw

'....doen jullie voorzichtig op de trap?!....'

Met mijn, toen nog verloofde, wandelde ik op een zondagmiddag langs een rijtje woningen in aanbouw en zei gekscherend: ,,hier wordt ook voor ons een woning gebouwd" en vervolgde met ,,tja, was dát maar waar!". Maar, .....tot onze verbazing en blijdschap wérd het nog waar ook, toen het zoveelste rijtje van deze flatwoningen werd opgeleverd. Het bedrijf waar ik toen voor werkte had n.l. van de Gemeente een aantal woningen toegewezen gekregen vanwege het feit dat een nieuwe bedrijfsvestiging meestal ook nieuwe nieuwe werkgelegenheid opleverde voor de plaatselijke bevolking, en rondom in de regio. Wat waren we blij met onze splinternieuwe 4-kamer flatwoning op 3-hoog: en dat 13 jaar lang. Het wonen in een flatwoning vereiste wel een behoorlijke portie sociale vaardigheid want acht gezinnen moesten dagelijks de trappen op en af en wel zodanig dat niemand last had van de ander. Het schoonhouden van het portiek en de trappen moest b.v. goed geregeld worden want anders werd het een smeerboel. Hierover, en ook bij allerlei andere zaken hebben wij in die dertien jaar overigens nog nooit een probleem ondervonden. Er was nooit sprake van onderling aso-gedrag door wie dan ook, dus we hadden het gewoon goed getroffen met elkaar. Eens op een dag was het hele trappenhuis van slag toen een klein meisje van een van de bewoners beneden in het portiek een hevig bloedende beenwond opliep als gevolg van een geëxplodeerde fles limonade. Iedereen was erg bezorgd en wachtte in spanning de afloop van deze nare gebeurtenis af. Misschien waren we allemaal wel zo'n beetje van hetzelfde 'gehalte'. Gelukkig viel het achteraf mee met de verwonding van het kind want er waren geen spieren of hoofdaders beschadigd en iedereen was opgelucht. Toch is er van dit voorval wat blijven hangen want sindsdien leerden wij onze kinderen, i.p.v. ze bang te willen maken, ,,handje er onder, en handje er boven’’, mochten ze willen helpen met flessen dragen. Een generatie verder hoor ik onze dochter soms tegen haar kleine meid zeggen: ,,handje er onder, en handje er boven!!!”. Dus: “Jong geleerd …. enz.”; het werkt nog steeds. 
Er gebeurde af en toe wel eens iets op onze flat maar dat haalde nooit de krant. Hoewel er een jong stel was dat graag halfnaakt!, weliswaar achter een schermpje, op het balcon (ja, toen nog met een c) lag te zonnen accepteerde iedereen de onderlinge verschillen die er zeer zeker ook wel waren. Als een buurman, met een borreltje teveel op, eens de trap afstuiterde was dat wel heel even storend voor de anderen maar hij had daar zelf uiteindelijk de meeste last van. Toen hij eens een keer heel laat (of vroeg!) thuiskwam, en geen huissleutel bij zich, had moest zijn vrouw haar bed uit om van bovenaf via de intercom de deuropener te bedienen. Eenmaal binnen liep de 'feestneus' in het schemerdonker in de woonkamer een grote vaas van een tafeltje en deze viel met veel kabaal in scherven op de vloer, ...*!!!***%??%##***!!!... Toen zijn vrouw hierover begon te mopperen(��) antwoordde hij met: ,,Ja, hoor es!, ...als je er niet tegen kan moet je niet zuipen joh!, Rot op zeg!".


Fan-tilator