Bij het lezen van de naam "de Orchideeën Hoeve" gaan mijn gedachten weer even terug naar onze trouwdag. In het bruidsboeket dat ik met de grootste zorg had uitgezocht en besteld, zaten ook een paar grote orchideeën met de naam: Cattleya gaskelliana . De Engelse orchideeënverzamelaar William Cattleya hielp de Cattleya aan zijn naam. Het zijn epifyten; in de natuur groeien ze op bomen.
Jaren later zag ik deze mooie bloem nog eens. Nu niet als snijbloem in een bloemenzaak, maar als plant tijdens een bezoek aan "de Orchideeën Hoeve" in Luttelgeest en ik overwoog zo'n plant te kopen. Niet alleen voor mijn 'bruid', want ik vond hem zelf ook schitterend. Maar om de een of andere reden deed ik het niet en daar had ik later wel spijt van. Weer jaren later, bij het zoveelste kruisje van onze trouwdag, gebeurde er iets bijzonders toen wij met kinderen en kleinkinderen deze dag mochten vieren in een bungalowpark. Op die feestelijke dag kreeg mijn vrouw n.l. opnieuw een bruidsboeket aangeboden; maar nú van onze kinderen. Wij waren beiden zeer verrast, want het was een kopie van het oorspronkelijke bruidsboeket, en mijn vrouw kreeg tranen in de ogen van ontroering toen ze het in ontvangst nam en het bewonderde. Even later fluisterde ‘kleine meid’, met een veelbetekenend trekje op haar gezicht, haar mondje verbergend achter haar handje; ,,Opa, het zijn neppers hoor! (hi, hi, hi)". ,,Nee hoor!", ,,Ja hoor!". De bloemen waren inderdaad 'neppers' maar bijna niet van echte te onderscheiden. Wat ontzettend knap dat iemand zoiets moois natuurgetrouw kan namaken. ,,Weet je wat ook neppers zijn?; ,,de lekkere taartjes in die grote witte doos (hi, hi, hi)".
,,Nééé toch Opa?!”. ,,Nee hoor meid! (ha, ha, ha!)".
Fan-tilator