Jezus!

Ik ben van huis uit christelijk opgevoed. We waren lid van de Nederlands Hervormde Kerk. Maar net als in het bedrijfsleven worden ook kerken samengevoegd en opgekocht. Dus weet ik niet meer precies waartoe ik behoor. Maakt mij niet zoveel uit hoor. Het geloof is door de jaren heen iets van mijzelf geworden. In mijn tienerjaren begonnen mijn broer Joop en ik kritischer te kijken naar ons geloof. Er ontstond een soort verzet tegen de bestaande geloofscultuur thuis. Joop nam stiekem wat boeken mee naar huis, die een andere kijk beschreven op de Zoon van de timmerman, Jezus. Zelf kocht ik boeken over het ontstaan van de aarde en boeken die bestaande zaken op een andere manier verklaarden. Zoals de boeken van Erich von Däniken, Darwin en Velikovsky. Ze werden ook door mijn broer gelezen.
Onze lieve mamma vond dat maar niets. "Aan de bijbel en/of de kerk wordt niet getoornd!", riep ze dan boos. Was ze bang dat haar eigen geloof ondermijnd zou worden?
Maar ach, de wereld was zo aan het veranderen. Zo erg zelfs, dat velen beweerden dat God dood was. Waarschijnlijk omdat hun God de auto en/of kleuren tv was, die het niet meer deed. Maar ja, dat krijg je met nieuwe apparatuur. Trouwens, in die tijd was niets meer zwart-wit. Alles kreeg kleur en fleur. En dus gingen deze tieners naar de bioscoop om naar Blue Movie, Hair, Turks Fruit en..... Jesus Christ Superstar! te gaan kijken.  Nou, aan die laatste film moest ik wel even wennen, ondanks mijn zoektocht. Toch heb ik toen de lp met de soundtrack filmmuziek gekocht. Ook in de muziekwereld kwam een andere Jezus naar voren. Ik moest nog even aan die periode terugdenken toen ik over The Passion hoorde. Ik heb er niet naar gekeken. Mijn nieuwsgierigheid is inmiddels behoorlijk bevredigd.