Erlkönig oder so etwas

Mike op de CB1100 Bol d'Or

In de tijd dat ik nog een reguliere schoolopleiding volgde, werd ik naast andere overbodige zaken ook geïndoctrineerd met allerlei taalkundige onbenulligheden. Niet alleen uit onze eigen taal, maar ook uit het Frans, Engels en Duits. Literatuur heette het vak. Das war richtig Scheisse! Ik had er een bloedhekel aan. Vaak moest ik gedichten uit het hoofd leren en boeken lezen en uitleggen wat de schrijvers ervan bedoelden. Zoals het erfelijke belast zijn van bepaalde hoofdpersonen of dat het boek een aanklacht was tegen het communisme (Animal's farm) of gewoon een schizofrene weergave van alledag (Kafka). Om maar te zwijgen over de vele gedichten en rijmelarij.
Ik heb er weinig tot niets aan gehad. Tijdens mijn loopbaan heeft nog nooit iemand mij gevraagd naar Multatuli, of Shakespeare, Kafka of Von Goethe. Al kwam ik wel een aantal keren in Kafkaniaanse toestanden terecht.
Ik herinner me nog wel een gedicht (een variant op het Erlkönig, ja zo erg was die indoctrinatie dat ik het bijna 50 jaar later nog steeds weet!!) dat ik in de jaren 60 in een Duits motorblad las. Ik kocht Das Motorrad geregeld in een boekhandel tegenover het restaurant De Vette Os in de Princestraat in Katwijk aan Zee, waar ik toen tijdens schoolvakanties werkte. Het enige wat ik aan al die ongein heb overgehouden is een soort van voedingsbodem voor mijn eigen creativiteit, zo je wilt rijmelarij.

"Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?
 Es ist ein Vater mit seinem Kind.
Vater Willem mit seinem Sohn Mike
Auf neuem Honda Superbike."