Naar Groningen

Gisteren hebben we een bezoekje afgelegd aan de provincie Groningen. Iemand hier in de buurt wilde graag een familielid bezoeken in Eelde. Ze had haar tante al zes jaar niet gezien.  We zeiden toen in koor : "Hé, dat is vlakbij onze tante Pieng, want die woont in Haren!" En dus combineerden we beide bezoekjes.
Gisteren was het zover. Met z'n drietjes en Fenna reden we met de stevige wind mee over de A6 richting het noorden. Het bleef onderweg droog. Tegen het middaguur arriveerden we in Eelde. Vanaf de A28 is dat net zover rijden als naar Haren. Bij de entree van het verzorgingstehuis werden we hartelijk ontvangen door een zeer blijde mevrouw die weliswaar ruim 90 jaar, maar nog erg helder van geest is.
We dronken op haar kamer met prachtig uitzicht een kopje koffie met een plakje cake. Mevrouw had al in het restaurant voor vier personen een lunch geregeld, maar wij hadden al een afspraak met tante Pieng. In overleg besloten we dat onze gast bij haar tante zou blijven en dat wij naar Haren zouden rijden.
In Haren werden we blij ontvangen door tante en haar hond Timmie. Fenna kent haar neefje al van eerdere bezoekjes en dat was te merken. Ze schonken nauwelijks enige aandacht aan elkaar. Niet veel later liet ik beide viervoeters in het park uit.
Tante had (natuurlijk) al gekookt : babi ketjap, sajoer (met Hollandse garnaaltjes!) en mangut (makreel in kruidige kokosmelk en net zo lekker als die van mijn mamma!). Samen met witte rijst uit een roze(! de rijst smaakte misschien daarom zo lief...) rijststomer smaakten de gerechten weer als vanouds. Gezelligheid kent geen tijd en rond het afgesproken tijdstip werden we gebeld vanuit Eelde. Daar was het ook tijd om afscheid te nemen. Niet veel later reden we weer naar Eelde om onze gast op te pikken en afscheid te nemen van haar tante. Op de terugweg hebben we de hele reis regen en harde windstoten gehad. Maar we kwamen veilig weer terug in Dronten.