Help, een wolf!

Bèèèèh!

Nog niet zo lang geleden was er een enorme euforie, want er was een dode wolf in ons land gevonden. Een wolf is een wolf, dus waren veel 'deskundigen' blij met deze dode mus wolf.
Nu heeft men een levende wolf gesignaleerd in ons land. Een vrij tam beest, dat misschien door dezelfde Poolse arbeiders hier is losgelaten. Men was zo teleurgesteld in dat dode exemplaar en dat vonden de Polen zielig. Dus ging dit keer een levende in de kofferbak mee. Zo is het volgens mij gegaan.
In plaats van een nog grotere euforie is er nu paniek in de Hollandse tent. Paniek, omdat men erachter is gekomen, dat zo'n wolf ook honger krijgt en echt schaapjes eet! En geitjes en kippen en alles waar lekker vlees op zit. Dus de sprookjes over dat beest zijn geen sprookjes, maar is gewoon de werkelijkheid. Ik hoor de jagers al juichen.
Er zijn mensen die zo'n wolf als huisdier houden. Een hond vinden ze wat gewoontjes. Ik kwam een keer in Zeist tijdens een wandeling in de lunchpauze een vrouw tegen met een wolf aan de lijn. Toen ik zei dat het een wolf was, reageerde ze nota bene trots met : "Ja, goed van u zeg!" Ik zei dat ik het maar dom van haar vond om een wolf in huis te nemen. Einde gesprek.
Maar goed, dit keer dus geen enthousiasme rond de wolf, maar angst. Helemaal niet nodig, want dat beest is volgens mij als huisdier gehouden. In Polen of zo. Men wil het beest gaan vangen en ons land uitzetten. Tja, een wolf is nu eenmaal geen asielzoeker. Bepaalde 'asielzoekers' daarentegen zijn nog erger dan wolven. Maar die mogen wel blijven.