En weer terug. Ik ging vanmorgen samen met Sonja naar de Friese stad om wat op te halen voor mijn computer : een 120 GB harddisk. Een mevrouw bood de schijf voor heel erg weinig aan : 4 euro!
Het was leuk om na lange tijd weer eens richting het noorden te rijden. Vanuit Dronten eerst binnendoor, tot vlakbij de Ketelbrug. Daar reden we de A6 op, om die bij de afslag Wolvega weer te verlaten. Vervolgens reden we binnendoor naar Kuinre en toen richting Wolvega. Die weg staat bekend om zijn vele snelheidsduivels en controles. Maar vanmorgen was het rustig. Er was slechts één automobilist die mij over een dubbele doorgetrokken streep inhaalde. Fenna zat op de achterbank en keek nieuwsgierig naar de voorbijschuivende wereld. Het is al weer een tijd geleden dat ze in de auto meeging.
In Wolvega reden we eerst naar het opgegeven adres en namen daar tegen betaling de harddisk in ontvangst. Daarna zijn we iets doorgereden naar het centrum om daar even de benen te strekken. Fenna had belangstelling voor souvenirs uit het Friese. Maar ja, het geld groeit me niet op de rug.Er waaide een steenkoude wind door de straatjes. Er was hier en daar wat veranderd : Oude huizen gesloopt en nieuwe panden neergezet. Ook in Wolvega is sprake van leegstand in de winkelstraatjes.
Op de heenweg zagen we halverwege Kuinre en Wolvega een Avia benzinestation waar de prijs van een liter Euro nogal laag was. Daar gooiden we de tank van de Matrix vol, toen we weer op weg waren naar Kuinre.
In Kuinre parkeerden we de auto, om samen met Fenna een wandeling te maken in het Kuinderbos. In het bos was nauwelijks iets te merken van de koude wind. Fenna leefde zich uit en zocht een paar keer verkoeling in het water. Ze liet hier en daar wat Friese stabij souvenirs achter, in de vorm van organisch afval en wat nattigheid. Het was doodstil in het bos. Afgezien van het gefluit van vogels. Na een klein uur liepen we weer richting de auto. We reden via dezelfde route weer huiswaarts. Op zo'n 1.200 meter van de afslag Swifterbant stonden we stil. De Ketelbrug ging vlak voor onze (van de kou) natte neuzen open. De hele procedure verliep vlotjes. Geen suffige schipper, geen auto's te water en geen weigerende brug, verlichting en/of slagbomen. Het kan dus ook goed gaan!
Op een aantal rotondes hier in de polder zag ik reclamebordjes staan met de tekst "30.000 klanten bereiken?" Een opvallende tekst, want als een bedrijf zijn 30.000 klanten wil bereiken dan is er nog zoiets als e-mail. De plakker bedoelde waarschijnlijk potentiële klanten, die in motorvoertuigen daar passeren.