Even naar een Kumpulan

Oma heeft mij uitgenodigd haar te begeleiden naar een Kumpulan in Zwolle. Een gezellige middag voor Indische mensen. Vandaag was het zover. We werden keurig op tijd opgehaald door een taxi. Oma nam plaats op de bank, ik ging naast de chauffeur zitten. Het werd zo'n gezellige rit dat we opeens voor de locatie geparkeerd stonden!
Bij de ingang kwam heerlijke typisch Indische geur ons tegemoet. De catering draaide dus al! Oma kocht twee kaartjes. De vrouw achter de tafel vroeg haar of ik haar vriend was, waarop oma heel ad rem antwoordde : "Nee hoor, hij is mijn nieuwste toyboy!" Dus dat was flink lachen geblazen.
De zaal was goed gevuld. Tropische klanken kwamen heupwiegend uit een tweetal grote luidsprekerboxen. Na een welkomstwoord kregen we enige uitleg omtrent Tarot  kaarten. De presentatie dreigde in de soto soep te lopen, omdat de beamer het niet deed. Nou ja, de beamer deed het wel, maar bepaalde Indo's deden het niet (goed). Je weet wel toch : oude mensen, moderne techniek. Pienter boesoek, sèh! Wie belangstelling had kon gedurende de middag een legging laten doen à 5 euro. Maar ik was zelf al van de leg, vanwege de wat warrige uitleg van 72 kaarten.... Komt bij dat ik leggings so wie so afschuwelijk vind.
Natuurlijk werd er gedanst. Niet door deze Indo, want mijn motoriek loopt drie seconden achter op mijn gehoor, dat op zijn beurt weer erg veel moeite heeft de muziek te volgen. Mijn ogen en neus daarentegen zijn nog prima, dus ben ik maar eerst even een kijkje gaan nemen in de keuken. Daar was het ook druk. En wat een lekkers allemaal! Ik bedoel niet de dames van de bediening die van een hoog Singapore Airlines gehalte waren, maar de gerechten en snacks op de tafels. Tja, ook dan merk je opeens dat je toch wat ouder bent geworden. Ik had vrij snel een keus gemaakt : 2x nasi rames, meenemen!
Er werd ook Bingo gespeeld. Eigenlijk heb ik daar helemaal niets mee. Ik voel me nog niet zo oud, weet je. Maar dit keer gaf ik me eraan over; de organisatie moet immers ook wat geld verdienen. En nee, ik heb niets gewonnen. Hoewel, ik won wel het vertrouwen van de chauffeur van de regiotaxi, die ons na die gezellige middag weer naar huis reed. We spraken heel vertrouwd met elkaar, alsof we elkaar al jaren kenden. Dat was een vreemde gewaarwording. Ik keek zelfs nog nadrukkelijk rond om te zien of er soms ergens camera's in de taxi waren gemonteerd. Nee dus. Oma zat weer achterin, zij het dat ze dit keer gezelschap had gekregen van een jong stel. Ze luisterden mee. Beide jongedames waren voorzien van een zonnebril en een witte stok. Het tweetal ging een aantal jaar geleden blind voor elkaar, zo vertelde een van hen. Ik hou wel van dat soort humor of zelfspot. De beide blinde dames gingen een weekend naar Zeist. Ook de terugreis verliep heel erg vlot. Wederom stonden we opeens stil op de plaats van bestemming : thuis dus. We wensten de dames een mooi weekend toe, ik dankte de chauffeur voor het warme en interessante gesprek en oma voor de uitnodiging. Daarna ging het spoorslags naar huis. De nasi rames moest dringend worden verorberd.