Een zondagskind

Nog niet zo lang geleden werd ik eraan herinnerd, dat ik een zondagskind ben. Men zegt dat kinderen die op zondag geboren zijn geluksvogels zijn. Zo heb ik het zelf lange tijd ervaren. Al begon dat pas in mijn beleving na mijn lagere school periode. Ik ben nog geen uur voordat het maandag werd geboren. Ben ik daarom geen avondmens geworden? Afgaande wat men spiritueel zegt over de geboortedagen heb ik ook veel van de maandag meegekregen. Ik zat er ook nog geen uur vanaf, nietwaar?
Als Zondagskind ben ik (volgens de beschrijvingen) ambitieus en was ik succesvol in mijn werk. Dat klopt dus. Ik hou van plezier maken en ben meestal vrolijk. Klopt ook. Gezondheid en (geestelijke) groei behoren ook tot de kenmerken. Ik hoop dat dat ook klopt.

Over de kinderen die op de maandag geboren zijn, zegt men dat ze spiritueel zijn. Psychologie, astrologie en magie passen daar ook bij. Ze zijn ook wat dromerig, emotioneel en zijn fantasierijk. Die kenmerken zouden ook op mij kunnen slaan.
Aan de andere kant ben ik toch ook wel tamelijk nuchter. Realistisch. Ik was ook lang een volger. Zo ben ik opgevoed. Maar ik merkte toch ook dat leiderschap mij gemakkelijk afging. Niet door op mijn strepen te gaan staan, maar door persoonlijke aandacht, inleven en aanvoelen.
In de loop der jaren ben ik toch iets genuanceerder tegen mijn geluk gaan kijken. Ik zag het niet meer als iets vanzelfsprekends. Geluk kan je ook afdwingen en dat gaat voor mij in veel gevallen op. Kansen zien of zelf creëren en die vervolgens benutten. En vergeet de beschermengeltjes niet. Daarnaast is er ook zoiets als een lot.  Je weet wel : 'het heeft zo moeten zijn'. En dan is er ook nog die Hogere Macht. Die dank ik geregeld vanwege al dat geluk.