Maar na de tweede inbraak bleek hij een wolf in schaapskleren te zijn. Hij gaf toe dat hij tot twee keer toe had ingebroken in onze zaak, waar hij als monteur werkte. Ik heb dat criminele gedrag als een dolksteek in de rug ervaren. Ik had hem immers een kans geboden? Hij mocht een opleiding Bromfietsmonteur volgen, ging mee naar karten, bowlen en bbq's bij ons thuis en genoot mijn vertrouwen. Hij kwam niet verder dan 'sorry', toen ik hem met mijn verdenking confronteerde.
Hij is nooit vervolgd, wegens gebrek aan bewijs. Hij had weliswaar 8 tweewielers van ons thuis in de woonkamer van zijn ouders staan, maar dat was nog geen bewijs voor de inbraken. De eerste inbraak leverde een schadepost op van ruim 80.000 gulden. De tweede inbraak, de zaak was zo goed als leeggeroofd, was de schadepost ruim 110.000 gulden. Meneer had het niet alleen gedaan, maar met een aantal Noord Afrikaanse landgenoten. We waren verzekerd, maar de ellende erom heen deed ons besluiten het tot dan zeer goedlopende bedrijf te verkopen. We zijn er zonder materiële nasleep (schulden enz.) vanaf gekomen. Het enige wat ik vooraf niet gedaan had was een antecedentenonderzoek. De vriendelijk ogende jongeman was al eerder veroordeeld voor criminele activiteiten.
Het kan ook anders. Ik ken ook criminelen met een regelrecht crimineel uiterlijk. Dat maakt het voor potentiële slachtoffers wat gemakkelijker.