Vanmorgen ben ik op de fiets gestapt om naar de Rietweg te rijden. Om half elf begon de open dag. Het geïnteresseerd publiek mocht een kijkje komen nemen naar het deels opgegraven wrak van een vrachtschip uit de 17e eeuw.Er waren veel belangstellenden. Ik parkeerde mijn fiets aan de kant en wandelde via de uien, wortelen en pompoenvelden (helaas geen aardappelen, anders had ik de beschrijving kunnen beperken tot 'hutspot velden') naar de locatie. Daar aangekomen moest ik zoals verwacht even een stukje door de modder, alvorens het wrak te kunnen zien. Een prachtig gezicht om zo een moment opname te zien liggen, dat na zoveel eeuwen een stuk historie vertelt. Een voorlichter vertelde over de manier hoe het schip op de bodem lag en welke de bevindingen van het archeologisch onderzoek zijn.
Er was een kleine vitrine met beslagen ruiten, waar een aantal voorwerpen getoond werden. Het duurde even voordat ik iets kon zien, want het was niet alleen druk, er waren ook mensen die geen notie hadden van het gebeuren om hen heen. Ze stonden voor de glazen bak gezellig te kletsen over hun vakantie, de buren en de moord bij de Jumbo. En zo beletten ze anderen om in de vitrine te kijken. Dus zei ik maar : "Pardon, zou ik even een kijkje mogen nemen?" Het gezellige viertal keek wat geschrokken om zich heen en maakte met hier en daar een rood hoofd plaats voor anderen. In de vitrine lagen scherven, een mooi kruikje en... het beroemde blauwe bordje.Het wrak zelf liet niet alleen veel houten restanten zien, ook andere zaken, zoals grote stalen nagels en een kei die waarschijnlijk als gewicht gebruikt is. Ik vond het weer erg interessant om zo'n stukje bloot gelegde geschiedenis te zien.