Vanmiddag dacht ik : "Kom ik ga even lekker ontspannen op de bank naar de tv kijken." Het betrof een docu over WO2. Altijd interessant, omdat tegenwoordig veel meer feiten naar voren komen dan voorheen.Terwijl ik daar lag te kijken, klonk een verschrikkelijke knal : Kaboemmm! Ik sprong overeind. Op de tv was de docu opeens al bijna afgelopen. Had ik soms een uurtje of zo gemist? De klok was ook behoorlijk vooruit gesneld. Volgens Sonja sliep ik, maar ik lig wel meer met mijn ogen dicht te denken.
In de badkamer was de wasmachine net klaar met de tweede was. Volgens Sonja was de aandrijfriem eraf gesprongen. Ik dacht stiekem : "Ja hoor, ze heeft er verstand van." Maar ze bleek gelijk te hebben. Toen ik aan de trommel draaide, liep ie niet soepel. Erger : hij liep vast! De trommel hing ook scheef.
Dus even de bedrading losgemaakt, water en elektriciteit is immers een dodelijke combinatie. Na demontage van de achterkant -wat een klus-, zag ik de boosdoener. Een vierarmige steun op de trommel, die de centrale as centreert, was aan beide zijden gebroken. Oeps! Dat wordt dus een nieuwe wasmachine. Bij voorkeur eentje die stilletjes de geest geeft. Kan ik tenminste rustig