We waren wat laat vanwege het fraaie weer. 's Middags hebben we eerst Fenna flink laten uitrazen in het bos inclusief een zwem- en spartelpartij. Toen ik bekaf was van het gooien fietsten we weer naar huis. Zonder de frisbee, want die lag inmiddels ergens op de bodem van de vijver. Daarna ging Fenna onder de douche. Dat laatste vindt ze minder leuk, maar het verzet is minimaal.
Op zeker moment kwamen we erachter dat het al half zes was. Sonja had gisteren inkopen gedaan voor een bordje bami. In de koelkast keek een gestoomde makreel mij met steenkoud oog aan. De makreel had geluk. Er bleek nog een zakje boemboe pepesan*) in de lade te liggen! Samen hebben we de voorbereidingen getroffen : de uien, paprika en kool gesneden, het pakje taugé geopend (met dat nare folie erom heen), de bevroren garnalen los geklopt en het water met een blokje bouillon voor de mie-nestjes aan de kook gebracht. O ja, ik heb de makreel gefileerd. Ik knipoogde eerst naar het ene oog en sneed toen zijn kop eraf. Eerst de basis van beide gerechten gemaakt en daarna de stukken makreel in de boemboe pepesan gekieperd. De kenners hoor ik al protesteren : "Hé Willem, moet die makreel met de pepesan boemboe niet in aluminium folie gewikkeld en vervolgens in de oven klaar gemaakt worden?"
Ja en nee, beste lezer(es). Ja, volgens de originele bereidingswijze (met een verse makreel) en nee, want hier in huize 'Lost Indo' moet niets. Trouwens, het is al heet genoeg in huis met die zomerse temperaturen, dus de oven bleef mooi uit.
Tussen zeven en kwart over zeven zaten we buiten met een heerlijk bordje bami, met de pepsan, atjar ketimoen (ik had een paar ordinaire augurkjes) en kroepoek. En een kopje thee. Aduh, so lekkè sèh!*) kant en klare kruidenmix voor een pittig visgerecht.