Back home

Avondrood....water....sloot...

Gaan we al?

Gistermiddag zijn we voorzichtig begonnen met het opruimen van de kampeerspullen en de voortent. De zij- en voorkanten waren droog, dus die konden we eruit ritsen, opvouwen en opbergen. Binnen is binnen. Het weer is regenachtig, maar we grijpen elk moment van droogte.
's Morgens hebben we de nog staande voortent (een dak met twee smalle flappen) zo goed als droog kunnen opruimen. We waren keurig voor elf uur klaar om te vertrekken. Fenna zat al een half uur eerder in de auto. Ze wilde blijkbaar graag naar huis. We hebben mooie weken gehad, met een kleine onderbreking vanwege een bruiloft. Eigenlijk viel de warmte tegen. Het was veel te warm om te gaan fietsen. Maar de directe omgeving maakte veel goed. We hebben ik elk geval weer een minicamping aan ons lijstje met favorieten toegevoegd.
Napratend in de auto merkte ik op dat ik slechts één keer een vies toilet had gezien. Toen vertelde Sonja dat het joch tegenover ons daarvoor verantwoordelijk was. Dat had ie doodleuk tegen zijn ouders staan vertellen toen ze het tweetal kwamen ophalen : "Ik heb de boel flink ondergescheten en niet opgeruimd. Ik ben niet gek!"  Zijn moeder dacht dat het om hun porta potti ging, maar gelukkig was het een ander toilet.....

Toyota met vrouw

De terugweg verliep voorspoedig. Zij het met een klein oponthoud op de Ketelbrug. Nee, dit keer geen auto te water, maar een met pech in de berm. Tot mijn grote verbazing bleek het een splinternieuwe Toyota te zijn! Ik zei nog : "Dat kan helemaal niet! Dat is immers een Toyota!" Het klopte, want er zat een vrouw achter het stuur druk te wezen en te zweten. Ik riep door het raampje : "Gewoon even op dat groene knopje drukken en dan wegrijden!!"
Een Toyota met pech bestaat niet. Wel onhandige chauffeurs.