Ach, het kan gebeuren. Er zijn tegenwoordig zoveel websites waar je een gebruikersnaam en wachtwoord nodig hebt om je eigen gegevens te kunnen inzien. Maar gelukkig is er altijd ergens een tekst Wachtwoord vergeten, waar ik op kan klikken.
Meestal wordt het wachtwoord in een e-mail bericht toegestuurd. Maar niet altijd. Toen ik op de tekst klikte, kwamen de contactgegevens van de organisatie in beeld. Ergo : ik moest bellen!
Na enige tekst en uitleg en het verstreken van vertrouwelijke info, zoals mijn geboortedatum, leest de medewerkster aan de andere kant van de lijn mijn wachtwoord voor... Huh?! Ze weet mijn wachtwoord? "Ja hoor", is haar opgetogen reactie, "ik heb het even voor u opgezocht."
Ze leest het wachtwoord voor. "Eerst een Griekse ij of is het een Grieks ei of een igrec of Y Grec? Zo'n katapult. Klein. Dan een 8, een hoofdletter G dan een kleine f en dan een 1. Of is het een hoofdletter i of een kleine l , dat moet u maar even uitzoeken. En dan een s gevolgd door een o, of is het een nul? Sorry, dat kan ik niet zo goed zien. En tot slot een hoofdletter K", besluit ze. Ze wenst me ook nog heel veel succes toe.
Ik heb haar gevraagd mijn wachtwoord te mailen. Dan kan ik het kopiëren en plakken. En als ik dan toegang heb gekregen, pas ik het maar even aan. Dan weet ik welk wachtwoord ik heb. En zij dus blijkbaar ook.