Mijn tweewielers -8- Een café racer bouwen

 

Robert's Z400

Bij zijn eerste werkgever kreeg zoon Ben te horen dat hij een Kawasaki Z400J in onderdelen kon kopen. Voor weinig. Hij had het geld niet, ik wel. Dus stond niet veel later een frame op wielen, een los blok en een doos met allerlei onderdelen in de garage. Naar zeggen was het blok net gereviseerd. Het is wel erg vreemd om een pas gereviseerd blok met de rest voor een paar honderd gulden te verkopen. Dus die revisie zal wel weer beperkt gebleven zijn tot een paar nieuwe bougies en een opgepoetste cilinder.

Kasuwa bijna af

Niet veel later kocht zoon Robert ook zo'n twin. Voor iets meer, namelijk 600 gulden. Het was zijn eerste motorfiets. Met de steun van een werkplaatshandboek zijn beide machines rijklaar gemaakt. Al snel bleek dat het gebrek aan lood in de benzine een vervelend iets begon te worden voor de oude blokken. Er moest geregeld loodvervanger in de tanks, maar dat werd nogal eens vergeten. En dus sta je dan langs de kant van de weg.
Op zeker moment besloot ik de slijptol op de Z400 te zetten. Ik weet niet meer waarom. In die tijd runden we een tweewielerzaak, dus alles was voorhanden. En anders bestelde ik het gewoon. Robert was zijn Z400 al snel zat : veel te langzaam en te tam.
Op een advertentiesite bood iemand een polyester tank-zitcombinatie aan. Hij kwam van een Suzuki en stamde uit de jaren 70. Zwager Jan van B te A kocht hem voor me, want het spul werd in Anna P.  aangeboden.
Na ontvangst heb ik de combinatie passend gemaakt op de Z400. Dat gebeurde door zagen, nog wat zagen, wat wegslijpen, nog meer wegslijpen, wat bijlassen (te veel afgeslepen) en flink wat schuurwerk.
Ik heb eerste de lekkende en slappe voorvork onder handen genomen : Nieuwe keerringen en speciale veren gemonteerd. Daarna de remmen aangepakt. Klauw gereviseerd en een zelf gemaakte stalen remleiding gemonteerd.
Het toerstuur werd vervangen door een racestuurtje en de voetsteunen door een rem-/schakelsetje. Tussentijds had ik het blok voorzien van nieuwe zuigerveren en pakkingen. Het luchtfilter werd verwijderd en maakte plaats voor K&N filters. Natuurlijk moest de ademhaling aangepast worden. Dat heb ik laten doen, omdat ik geen testbank in de zaak had. Ik heb de café racer Kasuwa gedoopt. Vooraf had ik de beide uitlaatdempers wat lichter gemaakt, zodat een mooie roffel klonk.  Vanwege eerdere ervaringen met ongelode benzine, kreeg een flaconnetje loodvervanger onder het kontje een plekje. Voor de kleuren koos ik de bedrijfskleur : paars met geel.
Na een jaar of wat heb ik de Kasuwa aan een verzamelaar van Kawa's verkocht. Ik had nog wat plannen, zoals een dubbel schijf in het voorwiel en elektronische ontsteking. Maar zover kwam het niet. De koper zei enthousiast : "Zo eentje heb ik nog niet eerder gezien!"