Emma op bezoek

'Dag opa...'

Vanmiddag werden opa en oma verrast met een bezoekje van Emma. Ze had haar mamma en pappa ook meegenomen, hoor. Ze lag vredig in haar Maxi Cosi te slapen. Wat een lief fraai poppetje, zeg!
Toen ze wakker wakker werd nam oma de schone slaapster op haar arm. Emma had een leuk shirtje aan met de tekst : Opa's lieveling'. En met recht! Ze heeft een licht bruin kleurtje op haar toet. En wat is ze gegroeid! Ze kijkt rond en lijkt allerlei nieuwe dingen of kleuren te ontdekken. Een heuse kleine wijsneus, die Emma.

Lachen naar pappa Robert

Met haar kleine vingertjes pakt ze mijn vinger, die opeens tien keer groter lijkt dan normaal. Ze kijkt me ernstig aan, alsof ze nadenkt over de vraag  : "Waar heb ik dat gezicht eerder gezien?" Ze is erg bewegelijk. Ze tilt geregeld haar hoofdje op en ook haar armpjes en beentjes zijn in beweging. Emma is hoe dan ook toch een rustig typetje. Ze herkent de stemmen van haar mamma en pappa. Maar als pappa praat zie ik haar opeens met extra aandacht kijken waar het geluid vandaan komt. En dan die lach. Een mooie, aanstekelijke en ondeugende lach, die vooral door pappa opgeroepen wordt.
Stiekem kijk ik even in de toekomst. Ik zie het zo voor me :  Mamma Carina wordt gebeld met de mededeling of ze de twee gezinsleden wil komen ophalen. "We hebben wat kattenkwaad uitgehaald", is de verklaring, "en we zijn nu op het politiebureau." Het zou zo maar kunnen.
Ze heeft gelaatstrekken die zowel aan haar mamma als pappa doen denken. Ze lijkt al een stuk groter, maar als ze op de eettafel ligt om verschoond te worden, is het opeens weer die kleine baby Emma.