De kleine Emma heeft voor het eerst bij ons gelogeerd. En dat was heel erg leuk. Ze is een heel rustige baby, die veel slaap. Als ze wakker wordt gaat ze niet huilen, maar ligt wat te brabbelen. We konden goed zien, dat ze zich snel ontwikkelt. Ze kijkt in het rond en ziet gelijk dat er andere gezichten in haar omgeving zijn. Toch zijn die geen reden om onrustig van te worden of te gaan huilen. Nee hor, ze kijkt je nieuwsgierig aan en ze lacht zelfs als je een grimas trekt. Ze maakt ook geluidjes. Je kan zien dat ze daar veel moeite voor moet doen. Om een geluidje te produceren moet ze een aanloopje nemen. Net alsof ze haar motoriek stap voor stap moet opstarten en aansturen. Een prachtig gezicht.
De volgende ochtend werd ze rond zeven uur wakker. Geen gehuil, maar een hik-geluidjes klonken uit het bedje in haar kamertje. Nog even en dan is het weer vaste prik : een dagje op een kleinkind passen. En dat zal met de kleine Emma net als emt Tim en Jill toen, geen enkel probleem worden.
De volgende ochtend werd ze rond zeven uur wakker. Geen gehuil, maar een hik-geluidjes klonken uit het bedje in haar kamertje. Nog even en dan is het weer vaste prik : een dagje op een kleinkind passen. En dat zal met de kleine Emma net als emt Tim en Jill toen, geen enkel probleem worden.