ECO-hond

Ingezonden n.a.v Ik wil een hond

Poep is ook organisch, geen mens die....

Zijn kinderen bleven maar vragen, smeken en zeuren om een eigen hond maar mijn dorpsgenoot Leo voelde daar niets voor want hij zag de bekende 'bui al hangen' bij het uitlaten van de viervoeter. Hij verzon van alles en nog wat om de kinderen tot andere gedachten te brengen, maar dat was ook na maandenlang consequent afhouden nog steeds niet gelukt. Uiteindelijk gaf hij toestemming, onder de volgende voorwaarde: ,,...Als jullie een hond vinden die niet schijt, dan vind ik het goed dat jullie het beest mee naar huis nemen...!" Het verhaal werd in geuren en kleuren rondgebazuind in het dorp, want was het niet een grandioze oplossing voor een bekend familie-probleem? Ja, kom er maar eens op. Maar hadden de kinderen zich er bij neergelegd? En was de rust weergekeerd in huize Leo? Wat denk je?! Terwijl ik een paar weken later weer bezig was op mijn volkstuintje zag ik tot mijn stomme verbazing de 'slimmerik' aankomen, .......mét een hond aan de riem! Net voordat hij mij zou passeren hield hij halt, en te oordelen naar de houding van de hond deed die iets wat in tegenstelling was met wat Leo met zijn kinderen had afgesproken. Ik riep nog; ,,...kijk uit Leo, z’n batterijen rollen er achter uit...". Hij keek mij met grote ogen aan en zei; ,,...Batterijen, wat nou batterijen rollen er uit...!?" Ik ging nog even door met:,,...Nou, ik hoorde onlangs van je buurman dat je sinds kort een elektrische hond hebt, zonder uitstoot, die je elke avond aan de oplader hangt...? Leo: ,,Wat lul je nou man, zie je dan niet dat die hond even lekker zit te schijten...?". "Wie kaatst moet de bal verwachten", want het hele dorp kende natuurlijk binnen de kortste keren het verhaal over de 'ideale hond' die niet schijt. Soms werd er geroepen; "Hee, kijk nou eens, de ene hond laat de andere uit” of ,,Nou zeg, jullie lijken écht op elkaar!”. En om maar dichtbij het onderwerp te blijven; Leo werd af en toe ‘schijtziek’ van al die opmerkingen. Terwijl hij weer eens met zijn hond over een grasperkje liep riep iemand ondubbelzinnig, vanuit een bovenraam; ,,...Kijk uit waar je loopt hoor Leo want mijn zoontje heeft daar zojuist gepoept...!". Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig maar in dit geval was het een overbodige, opvoedkundig bedoelde opmerking want Leo liep altijd netjes met een schepje en een hondenpoepzakje. Hij had n.l. ontdekt dat zijn kinderen toch niet de hond hadden gevonden die hij bedoelde maar hij wilde deze voor geen goud meer missen. En de hond?, ..... die had zich geen beter baasje kunnen wensen! En de kinderen? Die trokken aan het, nee niet ‘het langste eind’, want dat deed Pa; ........van de hondenlijn!

Fan-tilator