Braaf en bravo!

Na vijf dagen mogen we met zekerheid zeggen, dat het erg goed gaat met Fenna. Ze rent keurig naast de fiets, al heeft ze de neiging aan de riem te gaan trekken. Maar een corrigerende commando brengt haar direct weer in het gareel. Ook los, ik blijf lekker op de fiets, blijft ze in de buurt. Ze snuffelt veel (nieuwsgierig teefje hè) en moet dan flink sprinten om weer bij mij in de buurt te komen. Als ze weer aangelijnd moet worden. gaat ze op commando keurig voor me zitten.
Als ze los loopt heeft ze weinig aandacht voor andere honden. Even snuffelen over en weer en vervolgt ze haar eigen weg. Soms komt ze een hond tegen met wie ze wel zou willen spelen. Ze wordt extra getraind om te leren oppassen. Dat wil zeggen, ze moet alleen kunnen blijven, zonder gepiep of gejank of geblaf. We bouwen dat heel langzaam op. Ze moet daarvoor in de bench. Ze is daar aan gewend, dus zetten wij die lijn voort. Ze is daar op haar gemak. Het is duidelijk haar eigen stek, zoals ze dat als pup geleerd heeft. Als pup ging ze meestal in de bench liggen om te gaan rusten. Het deurtje stond altijd open. De bench is dus geen strafhok. Fenna is al met al een brave hond.
Nogmaals, we zijn heel erg tevreden en blij met de manier waarop haar pleegouders met haar zijn omgegaan. We hoeven Fenna niets af te leren en van onze manier van opvoeden is niet afgeweken. Bravo!