 |
| Ketelhaven, sluis en gemaal Colijn |
 |
| Mast repareren |
 |
| Geen pomphuisje meer |
Bij het Ketelmeer zag ik dat de beschadigde elektriciteitsmast gerepareerd wordt. De mast was aangevaren en behoorlijk beschadigd. Er waren opvallend veel watervogels, die in grote groepen zich ophielden in luw water. Een witte reiger -staand langs de oever op de basaltkeien- had geen zin in een grommende motor en helemaal niet in een fotograferende berijder.
Eigenlijk viel er weinig te beleven dan wel te zien. Het was gewoon even lekker kachelen langs het water, tot aan de Roggebotsluis. Daarna was het rechtsomkeer en kreeg ik over dezelfde dijk rijdend de wind behoorlijk op het vizier. Ik besloot nog rustiger aan te doen, want echte winteroutfit droeg ik niet. Bij Ketelhaven ben ik even bij de sluis gestopt. Voor een plaatje.
Daarna was het binnendoor via de Vijverweg en langs de energiecentrale. Daar zag ik een lege plek, waar ooit het historisch pomphuisje stond. Het is gesloopt. Ja daar zijn ze erg goed in, hier in Lelystad.
Tja, en dan moest ik nog even tanken. Een ritje Duitsland en/of België zat er niet in. Dus was het even flink dokken, ook al ging het maar om twaalf liter. Op de Houtribweg reed een Lupo voor ons. Het petje in de auto keek blijkbaar niet geregeld op zijn dashboard noch in zijn spiegels. Zijn knipperlichtje voor rechtsaf knipperde al de hele weg. Met zijwegen aan de rechterkant was dat erg verwarrend, want meneer reed telkens gewoon rechtdoor. De automobilist voor mij knipperde steeds met de lichten, maar zonder effect. Pas bij de rotonde ging het knipperlichtje over van rechts naar links. Zo zie je maar weer, ook als ze wel gebruikt worden zeggen die knipperlichtjes ook niet alles over de voornemens van de bestuurder. Het blijft oppassen geblazen.