Gisteren was het dan zover. Zo'n 43 jaar na het geregeld aanhoren van het dreigement : "... en anders wordt het Nieuwersluis!!" kwam ik in Nieuwersluis aan. Op de fiets, als onderdeel van een fietstocht van ruim 50 km rond de Loosdrechtse Plassen.Gedurende mijn militaire diensttijd werd vaak gesproken en gedreigd met Nieuwersluis. Dat was toen een strafinrichting voor onwillige militairen, die dienstbevelen weigerden op te volgen. Immers, ook zo'n dertig jaar na Wereldoorlog 2 was in ons leger Befehl noch immer Befehl. Ik bedoel : laten we elkaar geen mietje noemen.
Maar ja, je kunt niet altijd doen wat je opgedragen wordt. Zelfs niet in een tijd van Koude Oorlog. Wie in Nieuwersluis terecht kwam, moest de tijd die hij daar doorbracht nadienen. En vooral dat laatste deed velen zich netjes gedragen. Als het kader in de buurt was.
Het is een imposant historisch gebouw met nog duidelijk een functie waarin het element straf opgesloten zit. Ik ben niet aan de poort geweest. Ik bedoel : je moet de kat niet op het spek binden. Ik heb vanaf gepaste afstand wat foto's gemaakt. Het kwam mij over als een indrukwekkend gebouw met een onvriendelijke, kille, disciplinaire uitstraling. Heel erg knap van de architect. Dat wel.