Een meisje ontmoette, mogelijk ook tijdens het samen appels plukken, een leuke jongen maar van haar moeder mocht ze niet met hem omgaan want die had vernomen dat de jongen niet deugde. De jongen is ten einde raad en smeekt moeder Applebee om wat begrip voor hem: ,,...I know that I once made same bad mistakes..." en ,,...Don’t you know that anyone can change...?" Hiervoor deed hij erg zijn best en dankzij de hulp van zijn nieuwe vrienden in de plukgroep groep slaagde hij erin zijn leven te beteren. "De aanhouder wint", en uiteindelijk vormden hij en Marie een mooi fruitställetje. En weer een poosje later, paste een gelukkige oma Applebee maar wat graag op haar fruitige kleinkinderen. Tja, ,,...anyone can change...", gelukkig maar.
Elkaar alvast weer ontmoeten, ter voorbereiding op het gezamenlijk plukken van de nieuwe appeloogst in het najaar, lijkt mij een ontzettend gezellige, en zinvolle bezigheid.
Er is een 'samenappelsplukkengevoel" ontstaan tijdens een zelf gekozen sociale vaardigheids-cursus, net als bij het bloembollen pellen, en het levert fijne contacten en blijvende vriendschappen op. Juist; "Het aanmelden om te gaan plukken een paar jaar geleden, was een schot in de roos...".
Wat is er mooier dan een tak appelbloesems, mét of zónder Willem op de foto?, twéé takken appelbloesems? Neen, dat is natuurlijk een boomgaard met rijen van honderden volop bloeiende appelbomen want dat is zo prachtig om te zien dat je er echt even stil van wordt.
En juist op zo'n moment hoor je ze!....de duizenden, haastig heen en weer vliegende bijen, volgens hun eigen nauwkeurige vluchtschema. Wie de film "BEE Movies" heeft gezien weet precies hoe dat gaat. Citaat: ,,...Deze bijen steken niet en zijn louter voor de bestuiving en de voortplanting...". ,,...Wat een leven heeft zo'n beest zeg...!. ,,Deze bijen steken niet?"; nou, dat valt nog te bezien en of ze na zo'n dag keihard werken nog wel zín hebben in een vrijpartijtje....?! De bijen-koningin is streng: ,,...dat moet je wel in je eigen vrije tijd doen hoor...!". En daarom heet het ook zo; 'vrij-partijtje'. Ik kén trouwens wél een bijensoort* die niet steekt maar die ook niet kan vliegen (hierover later meer). Het mini-appelboompje in onze achtertuin stond onlangs ook te bloeien dat het een lieve lust was om te zien maar waar bleven de bijen nou?!
Ai, het hele verhaal heeft teveel tekst voor dit veldje, dus: zie vervolg.
Fan-tilator