Touw in de schuur

Een uitdaging

Zaterdag heb ik me als schoonvader eens van mijn goede kant laten zien. Ik zag Jade's fiets in de garage staan en dacht : "Arme ziel!" Haar fiets heeft drie versnellingen en de versnellingskabel hing op half zeven. De bedieningshendel op het stuur had het begeven : afgebroken. Het gevolg is dat de fiets continu in de derde versnelling staat. Dus Jade trapt zich een ongeluk, helemaal met tegenwind. Werk aan de winkel!
Omdat Mike even naar de stad ging, liet ik hem een nieuw hendeltje kopen voor een Sturmey Archer versnelling met drie standen.
Al eerder had ik voor Jade een remgreep provisorisch vastgezet en een tie rip. Eigenlijk moest er een nieuwe op, want de bevestigingsbeugel was afgebroken, maar ze moest toen op de fiets weer weg. De verlichting deed het ook niet en eigenlijk is die hele fiets een wrak. Maar goed, ze moet nog een jaar op dat ding naar school en daarnaast werkt ze veel. En alles gaat op de fiets.
Mike kwam terug met het juiste onderdeel. Hij was wel geschrokken van de prijs : "Bijna twintig euro, pa!" Ik mompelde : "Ja jôh, vrouwen zijn duur", maar blijkbaar was dat nog te horen. "Wat?", vroeg Mike. Dus ik zei : "Er liggen touwen in de schuur." Mike kijkt mij wat verbaasd aan : "Touwen? Waarvoor?" Ik stelde hem gerust : "Nee laat maar. Ik ga zelf even kijken", en liep naar de garage.
Nadat ik het oude hendel had vervangen, bleek de binnenkabel erg stroef te gaan. Die was dus gerafeld. Nadat ik de fiets uitgebreid had gecontroleerd, ben ik op mijn fiets gesprongen om een nieuwe kabel te gaan halen. Na teruggekeerd te zijn, heb ik de versnelling helemaal in orde gemaakt. Net als de verlichting en ik heb het achterspatbord vastgezet. De vork was aan beide kanten afgebroken. Het zadel had veel weg van een gatenkaas. Toen ik vanmorgen Jade vertelde over haar herstelde fiets, was ze zichtbaar blij en verbaasd. Ze bedankte mij en ik kreeg behalve een stel zwarte vingers ook een blij en tevreden gevoel.