Langs het Ketelmeer

Ketelmeer met Ketelbrug in de spiegel

Roggebotsluis

Door de tijd heen ben ik een mooi weer rijder geworden. Ik schaam me er niet voor. Een regenoverall heb ik niet eens meer. En ook geen overtrekken voor mijn motorlaarzen en handschoenen. Nee, ik rij geen woon-werkverkeer meer, louter nog voor mijn plezier. En daar hoort regen niet meer bij. Tenzij die onderweg over mij uitgegoten wordt.
De zon schijnt vandaag en het is droog. Dus ben ik maar even op de CBX gestapt. Ik heb het plan opgevat een rondje te rijden, die mij o.a. langs het Ketelmeer en de Roggebotsluis moet brengen. Elke trip moet nu eenmaal een doel voor mij hebben.
Via de Houtribweg ben ik naar de IJsselmeerdijk gereden. Het was erg rustig op de weg. Voorbij de Màxima centrale (wat een schone energie levert dat Argentijnse wicht) ben ik de Visvijverweg op gedraaid, richting het Ketelmeer. Op de Ketelmeerdijk aangekomen stuurde ik naar rechts, de Ketelbrug achter mij latend, richting de Ketelsluis. Rijdend op de dijk merkte ik pas dat daar een flinke bries stond. Toen ik een rij geparkeerde auto's passeerde, kreeg ik klap op klap. De auto's stonden zo'n 20 á 30 meter van elkaar en vormden elk even voor wat luwte. De eigenaren van al dat blik hielden een viswedstrijd.
Onderweg zag ik de teller 69.000 km rondmaken. Bij de Ketelsluis heb ik even van het uitzicht genoten. Ik raakte spontaan in gesprek met een meneer, die Flevoland verruilt voor Griekenland. "Ik ga daar van de Hollandse euro's genieten", zei hij lachend.  Een kwartier later heb ik mijn tripje voortgezet over het asfalt waarvan de naam van Ketelmeerdijk inmiddels in Vossemeerdijk overgegaan is. Al snel passeer ik een bos dat onderdeel is van het Kon. Wilhelminabos. Ook wel oneerbiedig Kankerbos genoemd. Dit keer geen moment van bezinning, maar de reis voortgezet. Even later rij ik langs het Vossemeer, waar de Roggebotsluis in ligt. De sluis vormt een lastig obstakel voor al het wegverkeer dat over de N307 tussen Kampen / Zwolle en de Flevopolder zijn weg zoekt. Vanaf dat punt heb ik de voor mij gangbare route richting Lelystad gevolgd. Via de N309 en de Runderweg kwam ik uitgewaaid weer in Lelystad terug met 74 km meer op de teller.