Een weerzien met Tim

Hoera, een doelpunt!

Fris als een hoentje

Naast!

Op het competitieoverzicht zag ik dat kleinzoon Tim vandaag in Dronten een thuiswedstrijd moest spelen tegen het Lelystadse Unicum. Een mooie gelegenheid om die kleine boef van mij na lange tijd weer eens terug te zien. Een gevolg van een turbulente periode.
Toen ik in mijn motoroutfit de garage binnenkwam, meende ik de CBX van plezier te horen grommen. Maar dat zal wel aan mij gelegen hebben.
Na een rustig verlopen rit liep ik het veld op en herkende direct Tim tussen al die druk rennende jongens. Tim stond immers gewoon stil. Langs de lijn had ik de neiging Unicum aan te moedigen. Maar gelukkig werd ik tijdig wakker en zag Tim over de groene zoden dwalen. Zijn sportieve houding in het veld is nog hetzelfde als toen hij met voetbal begon : geen aandacht voor de bal, veel kletsen met anderen inclusief tegenstanders en wat dromerig zijn. Ik zei niets en keek alleen naar hem.
Op een gegeven moment was Tim vlak bij mij. Hij had zowaar net de bal veroverd en toen kon opa niet laten hem aan te moedigen : "Goed zo Tim en doorgaan!" Tim hield opeens stil en keek mij blij verrast aan. Hij liet de bal voor wat die was en riep enthousiast : "Hé opa!!" Een Unicum spelertje had niets met opa en alles met de bal. En dus was Tim de bal weer kwijt.
Nadat ik Tim eraan herinnerd had, dat ie moest voetballen, kwam zijn coach naar mij toe. "Nou, Tim heeft u blijkbaar lang niet gezien." Zo duidelijk was het blijkbaar. Hij wisselde Tim, zodat opa hem even kon knuffelen en spreken. Daarna ging Tim weer het veld in. De doelpunten vlogen ASVD om de oren. Maar zelf wisten ze ook te scoren. Tim kwam fris als een hoentje van het veld, miste geheel in stijl ook nog een penalty en samen gingen we op de foto.