Dag Seeley!

Even opwarmen

Op weg

Gisteren vroeg Maurice mij of ik zondag thuis ben. Ja dus. Vanmorgen kwam hij met de trein naar Lelystad. Ik heb hem bij het station opgepikt, anders moest hij bijna een half uur wachten op de bus.
Na een warme drank en een bordje rijst naar binnen te hebben gewerkt, tussendoor hebben we gezellig zitten bijpraten, heeft Maurice de spullen van de Seeley in zijn rugzak gedaan. Ik heb het gele beest naar buiten gereden. Na enige tekst en uitleg werd de Seeley door de nieuwe baas geheel conform de startprocedure wakker gekickt.
Tot mijn verbazing zwabberde de naald van de toerenteller. "Ja hoor, nu dat weer!", riep ik boven het gebrul uit. Ik geef toe, dat een maand geleden de naald rond de 3.000 toeren wat begon te trillen. Maar dit was een stuk erger. We besloten de kabel niet los te maken. Maurice vond de zwabberende naald geen probleem. Misschien was het een teken van het gele monster en was die zwabberende naald als een vinger die 'Nee! schudt. Maar het is niet anders. Maurice gaat binnendoor weer terug naar Leiderdorp. Dat is globaal via Weesp, Mijdrecht, Alphen a/d Rijn richting Leiden. Lekker op z'n gemak toeren in de zon.
Na ruim 10 jaar Seeley heb ik afscheid moeten nemen. Iets eerder dan verwacht. Maar dat is niet erg. Helemaal niet omdat ik weet dat hij in goede handen is en binnen de familie blijft. Dag Seeley!